Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de forfaitaire berekening van het voordeel uit sparen en beleggen voor de jaren 2019 en 2020 in strijd is met art. 1 EP EVRM en vermindert de aanslagen naar nihil.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de aanslagen inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen en inkomensafhankelijke bijdrage zorgverzekeringswet verminderd moeten worden na een onjuiste schatting van de winst uit onderneming door de inspecteur.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat ook na de verlaging op basis van de Wet rechtsherstel box 3 nog steeds sprake is van een schending van art. 1 EP bij EVRM.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat het werkelijk rendement significant lager is dan het forfaitaire rendement, waardoor ook als enige marge in acht zou moeten worden genomen sprake is van een schending.

Hof Amsterdam oordeelt dat de navorderingsaanslag IB/PVV 2017 en de bijbehorende beschikking belastingrente juist zijn vastgesteld op basis van de beperkte gegevens waarover de inspecteur beschikt.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de aangetroffen contanten afkomstig zijn uit een erfenis.

Hof Amsterdam oordeelt dat de inspecteur de aftrek van de geclaimde buitengewone last terecht heeft geweigerd. De alsnog ingebrachte stukken onderbouwen de buitengewone last niet. De stukken zien namelijk op een lening uit 2006 van € 200.000 met een looptijd van slechts zes maanden. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat matiging van belastingrente, voor de periode dat het belastinggeld al op de bankrekening van de fiscus stond, ook kan plaatsvinden buiten toepassing van de wettelijke regeling. De rechtbank kent aan het matigingsarrest van de Hoge Raad een aanvullende werking toe.

De Kennisgroep dividendbelasting en bronbelasting heeft de vraag beantwoord of een bedrag dat als fiscaal erkend gestort kapitaal wordt aangemerkt, kan worden beschouwd als een storting in de zin van art. 3 lid 1 onderdeel c Wet DB 1965 indien civielrechtelijk geen storting plaatsvindt terzake van de bijschrijving, de bijschrijving commercieel ten laste van de winstreserves wordt gebracht en de vennootschap over zuivere winst beschikt.

Hof Den Haag oordeelt dat de heffingsambtenaar met de matrix, de grondstaffel en zijn toelichting aannemelijk heeft gemaakt dat bij de waardering van de woning voldoende rekening is gehouden met de verschillen tussen de vergelijkingsobjecten en de woning, en dat de waarde van de woning niet te hoog is vastgesteld.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat art. 131 Waterschapswet niet is geschonden omdat de heffingsambtenaar uitspraak op bezwaar doet op het moment dat de WOZ-beschikking van X bv al onherroepelijk vaststaat.

Rechtbank Rotterdam oordeelt dat de uitspraak op het WOZ-bezwaar een zorgvuldigheids- en motiveringsgebrek bevat, maar passeert dit gebrek omdat X geen nadeel ondervindt.

Hof Amsterdam oordeelt dat uit het direct toegezonden taxatieverslag met het verkoopcijfer van één vergelijkingsobject reeds volgt dat de WOZ-waarde niet te hoog is vastgesteld. De andere woning is vrijwel identiek, zodat de KOUDV-factoren ook identiek zijn. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

De Hoge Raad verduidelijkt in een zaak over de bedrijfswaarde de bewijslastverdeling in WOZ-zaken.

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat noch de heffingsambtenaar noch X de vastgestelde WOZ-waarde van een onroerende zaak aannemelijk heeft gemaakt, vanwege onvoldoende onderbouwing van de gehanteerde restwaarden.

Hof Amsterdam oordeelt dat de heffingsambtenaar aannemelijk maakt dat er bij het begin van het belastingjaar in elk geval vijf verschillende verhuurde percelen zijn, die direct of indirect op de gemeentelijke riolering zijn aangesloten.

Rechtbank Midden-Nederland oordeelt dat de heffingsambtenaar de WOZ-waarde van een woning met aanhorigheden op een landgoed in de zin van de Natuurschoonwet 1984 (hierna: NSW-landgoed) voldoende aannemelijk heeft gemaakt.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat beide partijen de door hen bepleite WOZ-waarde niet aannemelijk maken en stelt de WOZ-waarde van het hotel schattenderwijs vast op € 14.000.000.

A-G Pauwels is van mening dat voor de beoordeling of twee eigendommen voor de WOZ een samenstel vormen niet alleen de organisatorische samenhang tussen de eigendommen van belang is.