Goede wetgeving maken is lastig. De laatste jaren zien we dat de belastingrechter steeds vaker een vermanende vinger opsteekt naar de wetgever en rechtsherstel moet bieden. Het politieke verwijt is dan niet zelden dat de rechter op de stoel van de wetgever gaat zitten. Maar is dat zo? Of is de kwaliteit van de (fiscale) wetgeving niet meer wat hij geweest is?