Het Kerst-arrest¹ en de juni-arresten², in combinatie met de nasleep van het besluit om niet-bezwaarmakers geen rechtsherstel te bieden (Kamerstukken II 2022/23, 32140, nr. 137), hebben de fiscale praktijk ertoe gebracht om tegen elke fiscale beschikking met een ‘gevoelde onevenredigheid’ bezwaar te maken. Op (zakelijke) social media regent het dan ook berichten met slogans als ‘bezwaar, bezwaar, bezwaar’.

Scheltema zet een richting neer die ‘food for thought’ geeft (zie M. Scheltema, ‘Bureaucratische rechtsstaat of responsieve rechtsstaat?’, NTB 2015/37). In een responsieve rechtsstaat dient de burger te ervaren dat hij met zijn contacten met de overheid daadwerkelijk leeft in een rechtsstaat. Een rechtsbeginsel moet de burger beschermen, niet de overheid.

De Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State herhaalt in een recente zaak dat toetsing van een wet in formele zin aan het evenredigheidsbeginsel niet mogelijk is, tenzij sprake is van niet verdisconteerde bijzondere omstandigheden.

Jordy Baron vraagt zich af of de navorderingstermijn door middel van artikel 66 lid 3 SW kan herleven.