"Impact, klantreis, ouderreis, meekijken en uitdaging is de lege-hoofdentaal van marketeers die je iets willen aansmeren dat je ook kan weigeren", schrijft redacteur en columnist Japke-d. Bouma van NRC. Ze schrijft in de krant over verhullend taalgebruik op de kantoorvloer. De 'lege-hoofdentaal' ontleent de columnist aan teksten van de Belastingdienst en gaven haar de aanleiding om de dienst 'koning van de liegtaal' te noemen.
Bouma maakt zich onder meer boos over het gebruik van het woord 'klantreis' voor slachtoffers van de toeslagenaffaire. "De arrogantie, die uit zo’n woord spreekt, alsof mensen niet doorhebben hoe ze aan het lijntje gehouden worden. Een woord dat ook nog eens bedacht is door organisatieadviesbureaus als Deloitte dat dit jaar 2 miljoen voor deze onzin mag factureren, terwijl tot nu toe slechts een schamele 1,2 miljoen aan de gedupeerde ouders is uitbetaald."
Verderop in haar column merkt zij op dat 'klantreis' inmiddels is vervangen door 'ouderreis'. "Een 'ouderreis' voor ouders die geen vakantie meer kunnen betalen – om te janken is het." Nog bozer wordt Bouma over een vacaturetekst van de Belastingdienst. "Hierin zoeken ze mensen die de ten onrechte gevorderde toeslagen moeten gaan terugbetalen. Dat werd namelijk een 'uitdagende baan met impact' genoemd. Nee, Belastingdienst. Het is geen uitdagende baan met impact, het is een baan met grote verantwoordelijkheid", fulmineert zij.
Haar kritiek richt zich niet alleen op de Belastingdienst maar op tal van organisaties die 'vaagtaal' bezigen. "Zoals het 'projectkernteam' dat "tijdens een ontwerpdag" (haha) een 'kijkrichting' geformuleerd had – kan het vager? Het is de taal van laffe dakhazen die nergens op afgerekend durven worden", verwijt zij op een stevige manier bedrijven.
Deze column van Bouma onder de titel 'De Belastingdienst liegt met 'vaagtaal'' is terug te lezen op de website van NRC.
Informatiesoort: Nieuws
Rubriek: Belastingrecht algemeen