"Fiscale regelingen voor zakelijke mobiliteit zijn onnodig complex en elke logica ontbreekt. Zij stimuleren het duurzaam reizen onvoldoende en daardoor kunnen de klimaatdoelen niet worden bereikt." Dat staat in een onderzoek van uitgeverij VakWereld naar de ontwikkelingen en trends in de zakelijke mobiliteit. Circa 1.000 medewerkers en managers van Nederlandse bedrijven en organisaties werden hierover ondervraagd.

"Hoofdconclusie is dat we de klimaatdoelen onmogelijk gaan halen”, aldus hoofdonderzoeker en mobiliteitsexpert Henk Schmidt. "Slechts iets meer dan een kwart van de organisaties (26%) waar de respondenten werkzaam zijn, stuurt aan op een CO2-footprint." 

Uit het onderzoek komt naar voren dat de totale reiskosten woon-werkverkeer rond de € 13 miljard per jaar bedragen. Ondanks de hoge kosten van mobiliteit heeft 35% van de respondenten geen mening over de fiscale reiskostenregeling. Van degenen die er wel iets van vinden, is de helft tevreden en vindt de andere helft de fiscale regelingen niet meer van deze tijd.

Schmidt: "Belangrijkste reden voor deze verdeling ligt mogelijk in de complexiteit en het ontbreken van elke logica in de fiscale regelingen. Die complexiteit is er sinds de verplichte populariteit van het thuiswerken niet beter op geworden. Thuiswerkvergoedingen, dus het niet-reizen, worden zelfs fiscaal belast."

Om mobiliteit te ontmoedigen en thuiswerken te stimuleren vindt Schmidt dat de fiscale reiskostenregelingen moeten worden aangepast met meer accent op een thuiswerkvergoeding en een koppeling tussen gereden kilometers en vergoeding. De fiscale regelgeving is immers nog niet afgestemd op afgelegde kilometers met een stimulans om duurzame reiskeuzes te maken.

Fiets

Zo toont het onderzoek aan dat slechts 5 procent van de organisaties de reiskostenvergoeding per kilometer specifiek heeft gekoppeld aan de fiets. Werkgevers worden immers niet gestimuleerd om onderscheid te maken in de hoogte van vergoeding afhankelijk van het gekozen vervoersmiddel. Slechts 9 procent van de organisaties beloont voor duurzaam reisgedrag.

Daar komt bij dat de leaseregeling voor fietsen (nog) geen succes is. De onderzoekers wijten dit aan de administratieve lastenverzwaring voor de werkgevers door de bijtelling van 7 procent. Bovendien is de kilometervergoeding van 19 cent bij grote afstanden aantrekkelijker. Het rapport wijst erop dat meer dan 3,6 miljoen mensen op (e-)fietsafstand woont van hun werk waardoor de besparing in CO2 bij een overstap op de fiets enorm zou zijn.

Elektrische auto

Uit het onderzoek komt ook naar voren dat de werknemer die zijn eigen elektrische auto gebruikt om naar het werk te gaan of naar afspraken voor het werk de klos is. Deze privérijder krijgt slechts 19 cent per gereden zakelijke kilometer, een vergoeding die al jaren onveranderd is gebleven, terwijl werknemers met een (elektrische) auto van de zaak nog jaren kunnen profiteren van een aantrekkelijke bijtelling of geen bijtelling zolang de automobilist onder de 500 kilometer privé blijft.

Of de kosten voor autorijden nu duurder of goedkoper zijn geworden, die 19 cent blijft fier overeind ongeacht of men wel of niet duurzaam rijdt, concluderen de onderzoekers.

Openbaar vervoer

Het OV-aandeel in woon-werkverkeer is gering met 9,7% aandeel in het woon-werkverkeer. Ook hier wreekt zich het gebrek aan logica in de fiscale behandeling, zo toont het onderzoek aan. Voor de btw-heffing is woon-werkverkeer een privéreis terwijl dit voor de loonheffing een zakelijke reis is. Zo kunnen werkgevers de btw van OV-abonnementen niet verrekenen voor werknemers die gebruikmaken van het duurzamere openbaar vervoer.

Het onderzoek bevat analyses en aanbevelingen voor overheid en werkgevers en is tegen een vergoeding te downloaden op de website Mobilitywereld.

Bron: Redactie TaxLive

Informatiesoort: Nieuws

Rubriek: Belastingrecht algemeen

6

Gerelateerde artikelen