Henry Meijer neemt op 1 januari 2025 definitief afscheid van MFAS. Ooit begonnen als een verzameling kaarten met fiscale tips onder de naam ‘Het Belastingadviesprogramma’, is MFAS de afgelopen dertig jaar uitgegroeid tot een volwaardig informatie- en adviessysteem voor de belastingadviseur. Met het oog op de continuïteit verkochten Meijer en medeoprichter Trudie Hoffman in oktober 2023 hun bedrijf MFAS/Meijer Fiscale Adviessystemen bv aan Wolters Kluwer. Voor de fiscalist is het nu tijd om de banden met zijn ‘kindje’ definitief door te snijden: met ingang van volgend jaar draagt hij de redactie over aan een veelkoppig team van fiscale experts dat zijn werk gaat voortzetten. Tijd voor een gesprek met Henry en Trudie.
Als je aan MFAS denkt, denk je aan Henry Meijer. Hij geniet onder de duizenden abonnees van MFAS, waaronder belastingadviseurs, accountants en financiële planners, een reputatie van grote deskundigheid en gedrevenheid. Maar al snel blijkt tijdens het gesprek dat er geen MFAS zou zijn geweest zonder de inzet van zijn vrouw Trudie. Zij was van het avontuur en heeft Henry een belangrijke zet gegeven om MFAS te starten. Het bedrijf runnen, de ICT, de helpdesk, organisatie van workshops en cursussen, de boekhouding, marketing/promotie, de huisstijl, dit alles kwam op haar neer. “Onze samenwerking was complementair. Hij de fiscaliteit, ik het facilitaire. En dat was maar goed ook”, zegt ze, “want het zou anders rampzalig zijn geweest voor ons huwelijk.”
Lotus Notes
Trudie over de begintijd: “We vroegen een aantal automatiseringsbedrijven of ze ons konden helpen, maar die gaven de opdracht terug. Aangezien Henry niet zo computerminded was, heb ik mij daarom zonder enige kennis van zaken op de automatisering gestort”, zegt Trudie. “Na lang speuren hadden we software ontdekt waarmee we het programma op floppydisk in zowel DOS als Windows konden uitleveren. Door een vriend werden we geattendeerd op Lotus Notes van IBM. Nadat ons programma in een Notes-database was gegoten, werd deze met een 56K-modem verspreid onder klanten die ook over deze software beschikten. Dat waren de grotere organisaties. Voor de andere klanten werd het programma via een tussenstap elk kwartaal op cd uitgeleverd. In 2006 werd het mogelijk om de cd's via het internet te updaten. Nogal wat klanten stonden argwanend tegenover het verschijnsel ‘internet’. Men had niets tastbaars meer in handen en klanten moesten er maar op vertrouwen dat ze geen geld voor gebakken lucht hadden uitgegeven. In de laatste fase van het bedrijf zijn alle gebruikte applicaties, van crm-systeem tot boekhouding, e-mail, cursusinschrijvingen, facturatie en mailingssysteem aan elkaar gekoppeld”, besluit Trudie de IT-geschiedenis van het bedrijf.
Pannenkoeken
Henry hield in zijn eentje een half vaktechnisch bureau in de lucht door onvermoeibaar elke fiscaaltechnische vraag van zijn abonnees snel te beantwoorden. In een klein bedrijf ben je immers voor alles verantwoordelijk en dat beperkte zich niet tot het fiscaal inhoudelijke. Een vakantie is nooit een échte vakantie. Maar dat mocht de pret niet drukken voor het ondernemende tweetal. “In 2001 waren we op vakantie in Portugal en bakten we pannenkoeken voor onze kinderen, toen de telefoon overging”, vertelt Henry. “Een klant van ons kon een floppy disc niet installeren. Dan kies je voor de klant en laat je de pannenkoeken koud worden. Daar hadden Trudie en ik nooit moeite mee.”
Het echtpaar heeft drie kinderen, Guus (40), Lody (39) en Koos (37) en vier kleinkinderen. Vooral in het begin hielpen de kinderen mee met het overtypen van adressen en het plakken van postzegels. Alle drie hebben ze een andere richting gekozen en familieopvolging was niet aan de orde. “Het ondernemen zit ze alle drie wel in hun bloed”, merkt Henry op. “Onze jongste zoon is psycholoog en heeft een consultancybedrijf dat zich heeft gespecialiseerd in het tegengaan van vermoeidheid waardoor de breinprestaties toenemen. Hij geeft trainingen, ook voor MFAS.”
Een aantal jaren geleden kwam het besef bij Henry en Trudie dat de afhankelijkheid van het tweetal voor de continuïteit van het bedrijf een risico is. “We wilden natuurlijk niet dat het bedrijf door een calamiteit stil komt te liggen”, stelt Henry. “De afgelopen decennia is MFAS gegroeid naar een volwassen informatieleverancier die maar liefst 80 procent van de mkb-adviesmarkt in handen heeft. Een mooie prestatie, maar vooral een mooi moment voor Trudie en mij om het stokje over te dragen en ons bedrijf onder te brengen bij een grote, professionele partij als Wolters Kluwer, die kan investeren in MFAS en die de knowhow in huis heeft om de database door te ontwikkelen met de modernste informatietechnologie. Een klein bedrijf is daar toch minder toe in staat”.
Opvolging
In oktober 2023 heeft Henry, na de overname door Wolters Kluwer, zijn werkzaamheden in de vorm van een managementcontract voortgezet. Het doel: redactionele continuïteit van de content en tal van vragen beantwoorden van de Wolters Kluwer-medewerkers over de opzet van de database. Inmiddels is er een migratietraject ingezet om MFAS op te nemen in de praktische content van Wolters Kluwer op het nieuwe platform InView Tax. De grootste informatieleverancier van Nederland heeft ambitieuze plannen met MFAS. De tool gaat delen in alle vernieuwingen en innovaties die op de planning staan voor InView Tax, waaronder de toevoeging van beslisbomen. (Lees voor meer informatie over dit onderwerp het artikel ‘De MFAS-gebruiker gaat de vruchten plukken van de innovaties bij Wolters Kluwer’)
Henry vertrouwt op een succesvolle integratie van zijn content in die van Wolters Kluwer. De redactie is een ander hoofdstuk. Bij zijn opvolging als redacteur heeft Wolters Kluwer zich terdege gerealiseerd dat Henry moeilijk te vervangen is. Zijn reputatie van alleskunner en ‘vaktechnisch bureau in 1 persoon’ liegt er niet om. In het gebruikersonderzoek onder MFAS-klanten begin dit jaar viel zijn naam talloze keren in positieve zin en zijn faam is in de markt van mkb-adviseurs ongekend. Henry is daarom blij met gerenommeerde namen als Edwin Heithuis en Cor Overduin die onderdeel gaan uitmaken van het nieuwe redactieteam per 1 januari 2025. “Het is goed dat MFAS gerund gaat worden door specialisten en dat het brede belastingterrein verdeeld wordt over meerdere fiscale experts. Dat zal de betrouwbaarheid en kwaliteit van de content ten goede komen. Bovendien blijft de cruciale rekentoolsectie bemand met oude getrouwen Henri Pellemans en Bert Otten.”
De trotse oprichter is stiekem wel een beetje bang dat de creatieve twist verdwijnt. “Het schrijven van de nieuwsbrief met Janet Ganzeveld en Henk Hoeve de afgelopen jaren was telkens weer een feest. We vulden elkaar heel goed aan. Waarschijnlijk zullen er wat minder gekke en exotische adviesideeën komen. Aan de andere kant, dat een compleet team van experts uit de praktijk het overnemen is natuurlijk wel een verbetering. Ik heb daar wel vertrouwen in”, verzekert Henry zijn MFAS-klanten.
Fiscale rechtvaardigheid
Fiscaal Nederland zal Henry Meijer gaan missen nu hij binnenkort definitief afscheid neemt van MFAS. Maar dat betekent niet dat de fiscalist in hart en nieren zich niet meer bemoeit met het vak. Het nieuwe belastingstelsel, het box 3-drama, ga zo maar door; er is niets wat hem ontgaat en waar hij geen scherpe opvattingen over heeft. Er is een boek in voorbereiding van hem met de titel ‘Algemeen belang in de fiscaliteit’. Meijer laat zich in dit boek en bij zijn afscheid kennen als een maatschappelijk zeer betrokken fiscalist, sociaal bewogen en met fiscale rechtvaardigheid als kernbegrip. Hij vindt de box 3-heffing van spaarders bijvoorbeeld maar onzin. Ze worden belast maar door de inflatie verdwijnt hun rendement als sneeuw voor de zon. Meijers geëngageerdheid gaat ver. “Ik voel me verantwoordelijk voor hoe wordt omgegaan met belastingen in de maatschappij en hoe de adviseur zijn vak invult”, bekent hij.
“De betere adviseurs zijn niet alleen van de fiscale trucjes maar zien ook de menselijke kant van hun vak. Adviseurs die de psychologie van de klant snappen kunnen de ondernemers uiteindelijk het beste helpen”, is Meijers overtuiging. “De gemiddelde mkb-ondernemer spaart bijvoorbeeld te weinig. Ze verdienen veel geld maar zijn zich onvoldoende bewust van toekomstige financiële risico’s. Je hebt ook op dat vlak een zorgplicht voor je klanten, vind ik. Heel veel ondernemers hebben bijvoorbeeld hun pensioen niet goed geregeld. Bewustwording creëren bij ondernemers van wat je over 10, 20 of 30 jaar financieel nodig hebt is daarom erg belangrijk. Ik heb dat altijd gepromoot door te wijzen op het belang van financiële planning met ons uitgebreide rekenmodel.”
Ook de politiek gaat Meijer niet uit de weg. “Eenzijdige beleidsbeïnvloeding door belangenclubs en beroepsorganisaties is mij een doorn in het oog. De claim door dit soort clubs dat ondernemers en rijke mensen naar het buitenland vluchten als je ze te zwaar belast gaat mij te ver. Lage inkomens hebben als gevolg van toeslagen en heffingskortingen te maken met marginale tarieven van 70% of meer.” Meijer realiseert zich de discrepantie met zijn werkzaamheden van de afgelopen decennia: “Het staat natuurlijk haaks op wat ik jarenlang met MFAS heb gedaan door adviesconcepten te bedenken die adviseurs helpen om ondernemende en vermogende klanten zo min mogelijk of in ieder geval later belasting te laten betalen. Maar dat wil niet zeggen dat ik het persoonlijk en politiek altijd eens ben met een dergelijk uitgangspunt.”
Ook de overheid moet het ontgelden bij de fiscalist. Pure budgettaire maatregelen, zoals de verhoging van de belastingrente en de accijns op tabak storen hem. De verhoging van verkeersboetes wordt louter gedaan omwille van de budgettaire opbrengst. “Waarom niet gewoon het VPB-tarief met 1 procent verhogen in plaats van een belastingrenteverhoging? Je bent dan eerlijk en transparant.”
Excessief lenen
Het is volgens Meijer onontkoombaar dat de rijken het fiscaal zwaarder voor hun kiezen krijgen de komende tijd. Het moet evenwichtiger door erfenissen zwaarder te belasten en een vermogensbelasting in te voeren. “Aan de andere kant gaat me een vermogensbelastingrendement van 5 procent, wat GroenLinks oppert, veel te ver. Het uitgangspunt van ‘pak die ondernemers maar aan’ hou ik verre van me. Ik ben tenslotte zelf ondernemer geweest en wat ik al zei, het moet wel evenwichtig blijven.”
Maar excessief lenen is een fiscale maatregel die Meijer heel goed begrijpt: “Waarom zou je dga’s niet mogen belasten voor het geld waar ze over kunnen beschikken in de bv? Als iemand zijn dochter wil helpen om een woning te kopen, gebruik je het geld uit de bv toch gewoon! En als je op vakantie wil en je hebt het geld even niet dan neem je toch ook geld uit de bv op! Dus waarom zou je dga’s daar niet gewoon voor kunnen belasten? De maatregel helpt overigens ook om kleine dga’s die flinke schulden hebben aan hun eigen bv te laten beseffen dat ze nog moeten afrekenen met de fiscus. Daarom, en daar blijf ik op hameren, is financiële planning in de dienstverlening aan ondernemers zo belangrijk. Je moet ze bewust maken van hun vermogenspositie met alle fiscale claims van dien. Met een goed opgezet financieel planningstraject kun je dit soort onwetendheid bij ondernemers voorkomen. Daar heeft MFAS best wel hard aan getrokken om dit onder de aandacht van de mkb-adviseur te brengen.”
Afbouwen
Trudie is benieuwd hoe het Henry straks afgaat zonder MFAS. Het zal vast wennen zijn. Zelf heeft ze vanaf februari van dit jaar al voor een groot deel afscheid genomen van het bedrijf omdat Wolters Kluwer het klanten- en facturatiesysteem heeft overgenomen. Ze heeft zich gestort op haar Indische achtergrond en doet onderzoek naar de geschiedenis van haar familie. Voor haar geen zwart gat en dat ziet ze ook niet gebeuren bij Henry.
Henry: “Ik sla eindelijk het boek aller fiscale boeken open. ‘Inleiding tot het Nederlands belastingrecht’ van de grote Henk Hofstra. Voor de jonge generatie: google hem maar. Bovendien komt mijn boek uit en kan ik mijn songwriting weer serieus oppakken. Ik ben te vinden op Spotify, zoek maar op ‘henry let us play’, haha. En ik blijf zeker fiscaal actief, want ik ben gewoon verslaafd aan dit krankzinnige vak!”
Bron: Tekst: Gé Konings en Sylvia de la Bey -- Fotografie: Berly Damman