Werkgeversvereniging AWVN adviseert haar leden om de wijze waarop tax equalisation-afspraken in de loonadministratie worden verwerkt te (laten) beoordelen om vervelende discussies en mogelijke naheffingen door de Belastingdienst te voorkomen. Aanleiding voor dit advies is een recent standpunt van een kennisgroep van de Belastingdienst over dit onderwerp.
Een tax equalisation-afspraak is een afspraak tussen werkgever en werknemer dat de werknemer geen fiscaal voor- of nadeel ondervindt van het werken in een ander land. De werknemer heeft daardoor de garantie dat de belastingdruk op zijn inkomen gelijk is aan die in het land van herkomst. Een tax equalisation-afspraak ziet meestal alleen op het salaris dat de werknemer verdient, maar kan ook uitgebreider zijn en bijvoorbeeld ook zien op de eigen woning en/of beleggingen van de werknemer.
Het standpunt van de kennisgroep is dat een betaling die de werkgever aan de werknemer doet op grond van een tax equalisation-afspraak, belast loon vormt op het moment van uitbetalen. Verder kan de werknemer geen aftrek ter voorkoming van dubbele belasting claimen – ook al ziet de uitbetaling op loon dat de werknemer verdiende met werken in het buitenland.
In een uitgebreid commentaar op de casus van de kennisgroep schrijft specialist Hans de Vries van de AWVN dat het gebruikelijk is om in dit soort gevallen met een werknemer een brutoloon-afspraak te maken in plaats van een tax equalisation-afspraak. Lees zijn bijdrage over dit onderwerp, met een casusbeschrijving, een rekenvoorbeeld en alternatieve opties voor de loonadministratie, op de website van de vereniging.
Bron: AWVN
Informatiesoort: Nieuws