Een vrouw ontvangt in 2013 en in 2014 een schenking voor de aflossing van de eigenwoningschuld. De rechtbank oordeelt dat de verruimde schenkingsvrijstelling slecht voor de schenking in één jaar geldt.
De zaak (Rechtbank Gelderland 7 september 2016, ECLI:NL:RBGEL:2016:4832) verloopt als volgt. Een vrouw krijgt van haar oom in november 2013 een schenking van € 10.000. Zij gebruikt de schenking om haar eigenwoningschuld (deels) mee af te lossen. Voor de schenking doet zij een beroep op de tijdelijke verruiming van de vrijstelling voor de schenkbelasting als bedoeld in het besluit van de staatssecretaris van Financiën van 16 september 2013, nr. BLKB2013/1699M.
Op 9 december 2014 krijgt zij van haar oom weer een schenking. Deze schenking bedraagt € 12.000. Ook met deze schenking lost de vrouw een deel van haar eigenwoningschuld af. In de aangifte schenkbelasting doet zij een beroep op de tijdelijk tot € 100.000 verruimde vrijstelling voor de schenkbelasting als bedoeld in artikel 33a van de Successiewet 1956 (tekst 2014).
De Belastingdienst honoreert het beroep op de verruimde vrijstelling in 2014 niet en corrigeert de aangifte. De rechtbank oordeelt dat uit de wet en de parlementaire geschiedenis duidelijk blijkt dat een beroep op de verruimde schenkingsvrijstelling slechts in één jaar kan worden toegepast. Het gelijk is aan de Belastingdienst.
Belang voor de praktijk
De bovenstaande uitspraak ziet op de verruimde schenkingsvrijstelling zoals die van 1 oktober 2013 tot en met 31 december 2014 toegepast kon worden. Met ingang van 2017 wijzigt de schenkingsvrijstelling voor de eigen woning. In tegenstelling tot de ‘oude' verruimde schenkingsvrijstelling mag de vrijstelling vanaf 2017 gespreid worden over drie opeenvolgende jaren. Door een spreiding over drie jaren is naar alle waarschijnlijkheid geen of slechts een beperkte boete verschuldigd in verband met het vervroegd aflossen van de eigenwoningschuld.
Bron: Fiscaal Juridisch Adviesbureau Nationale Nederlanden
9