Een onderzoekscommissie onder leiding van econoom Laura van Geest kwam met voorstellen aan het kabinet, waaronder een vervijfvoudiging van het eigenwoningforfait en de afbouw van de hypotheekrenteaftrek (red: zie het rapport 'IBO Vermogensverdeling - Licht uit, spot aan: de vermogensverdeling', p. 104, voetnoot 211).

Omdat de box 3-heffing in het voorstel wordt berekend op basis van de eigen woning, moet elke woningeigenaar betalen. Dat kost een starter met een appartement van 250.000 euro al snel 1200 euro per jaar, en dat loopt gestaag op tot 5000 euro per jaar voor een woning met een waarde van acht ton.

De extra heffing op woningen zou deels gecorrigeerd worden via lagere inkomstenbelasting, zo was het plan. Maar als de maatregelen in twintig jaar worden ingevoerd, gaat het voor belangrijke groepen grote inkomenseffecten hebben, zo stelt het EIB. Dat gaat dan bijvoorbeeld om de huidige vijftigers en zestigers die hun inkomen na pensionering zien teruglopen.

Zij moeten fors hogere belastingen gaan betalen voor de eigen woning, maar zullen tijdens hun pensioen minder terugzien van de belastingverlaging die de Staat ertegenover wil stellen. Probleemgroepen zijn mensen met een relatief dure woning, maar geen hoog inkomen.'

De wens om de ’vermogensongelijkheid’ aan te pakken komt volgens directeur Taco van Hoek van het Economisch Instituut voor de Bouw (EIB) op een ongunstig moment. De rentestijging werkt verder door op de woningmarkt, naast de onzekere economische vooruitzichten.

"We moeten opletten voor een stapeling van kosten. Bovendien kun je wel geld terugsluizen via de inkomstenbelasting, maar wonen wordt relatief duidelijk duurder ten opzichte van andere consumptie. Je stimuleert mensen om minder te investeren in een eigen woning en meer uit te geven aan vakantie, auto’s en andere goederen", zegt Van Hoek in de Telegraaf.

Bron: Telegraaf