Hoe verder met het pensioen in eigen beheer? Wiebes wil er van af. Eerder stelde hij al een 80%-regeling voor. Dat zou dan alweer de vierde 80%-regeling zijn. Echter, vanuit de NOB, het RB en de Tweede Kamer is aangegeven dat een heffingsgrondslag van 80% niet voldoende is. Dus komt Wiebes nu met een aangepast voorstel: 70%! Zal dat voorstel wel acceptabel zijn? Of moet Wiebes nog meer water bij de wijn doen? Het lijkt wel alsof hij op de souq staat te onderhandelen over de prijs van een tapijt. "Afkoop pensioen? Special price, my friend!" Als extraatje geeft Wiebes er nog een afwikkelings-OSEB bij.
Eigenlijk wil Wiebes helemaal niet meer aan dit ‘oudedagssparen in eigen beheer', maar als het partijen over de streep kan trekken om mee te gaan in het afschaffen van het pensioen in eigen beheer, dan moet het maar. Maar let wel: als het aan Wiebes ligt, komt er géén echte OSEB; de voorgestelde OSEB is zuiver en alleen bedoeld voor DGA's die van het pensioen in eigen beheer af willen, maar de daarmee gepaard gaande belastingclaim niet kunnen betalen of financieren.
Verslag van een schriftelijk overleg
Deze laatste ontwikkelingen zijn te lezen in het verslag van een schriftelijk overleg inzake pensioen in eigen beheer dat Wiebes op 15 maart naar de Tweede Kamer stuurde. Dat hele verslag is gericht op twee richtingen: afkoop en de afwikkelings-OSEB. Zijn er dan geen andere smaken? Kan een DGA er voor kiezen om alles maar bij het oude te laten? Met andere woorden, kan een DGA er voor kiezen het pensioen in eigen beheer conform afspraak af te wikkelen? Je kunt het hele verslag van voor tot achteren doornemen, maar op die vraag ga je het antwoord niet vinden. Zonder wetsvoorstel – want zo concreet is het nu ook allemaal nog weer niet – valt daar nog geen goed antwoord op te geven, maar het zal mij toch hogelijk verbazen als het ‘slikken of stikken' wordt. Te meer daar zo'n maatregel ook vermogensrechtelijke gevolgen heeft. Voor de partner van de DGA wel te verstaan.
Partner de klos?
In het verslag valt te lezen dat bij afkoop van pensioen de DGA voor wat betreft het partnerpensioen de toestemming van de partner nodig heeft. Voor de afkoop van het ouderdomspensioen is dat kennelijk niet noodzakelijk. Als een DGA van echt gaat scheiden heeft de partner in de regel een vereveningsaanspraak en een aanspraak op bijzonder partnerpensioen. Als de pensioenaanspraak nu mag worden afgekocht – en kennelijk zonder dat de partner voor wat betreft het ouderdomspensioen daarmee hoeft in te stemmen – dan vist deze partner bij scheiding achter het net als de ontvangen afkoopsom niet tot enige huwelijksgoederengemeenschap behoort. Wiebes stapt hier in mijn ogen nogal gemakkelijk overheen:
"Indien toepassing van de gefaciliteerde afkoop zou leiden tot een benadeling van de partner van de DGA, zal die partner daarvoor kunnen worden gecompenseerd, bijvoorbeeld door een aanvulling op de huwelijkse voorwaarden."
Natuurlijk kan dat, maar gebeurt het ook? Nu de partner bij de afkoop voor wat betreft het ouderdomspensioen buitenspel staat, is diens ‘onderhandelingspositie' niet erg sterk. Als pleister op de wonde is Wiebes nog wel bereid te laten bekijken of de afwikkelings-OSEB onder een regeling à la de Wet Verevening pensioenrechten bij scheiding moet vallen ter bescherming van de belangen van de partner van de DGA. Het is nog maar de vraag wat daarvan terecht komt.
Eindbod
De voor te stellen regeling is inmiddels aardig concreet geworden. Maar is dit nu Wiebes' eindbod of hebben we nog meer te verwachten? Er wordt nu al zo lang over dit onderwerp gesproken dat er nu wel eens een (concept) wetsvoorstel mag komen. Daarin mag een goede oplossing voor de partner van de DGA niet ontbreken. Wordt vervolgd, alweer…
Informatiesoort: Column
Rubriek: Pensioenen, Inkomstenbelasting
9
