Afgelopen weekend kwam het bericht naar buiten dat Staatssecretaris Van Rij maatregelen wil nemen tegen WOZ-bezwaarbureaus. Volgens Van Rij staat de proceskostenvergoeding die dergelijke bureaus opstrijken niet in verhouding tot het belastingvoordeel dat wordt behaald voor de individuele belanghebbende. Daarnaast legt het groeiende aantal bezwaar- en beroepsprocedures ook een steeds groter wordende druk op de uitvoering van de fiscale wetgeving en de rechtspraak, aldus Van Rij.
Eén van zijn voorstellen is om de vergoeding rechtstreeks aan de belanghebbende uit te betalen. Daarnaast wil hij de proceskostenvergoeding omlaag brengen. Ik heb niet kunnen terugvinden of dit laatste enkel geldt voor de WOZ-procedures, of dat hij voornemens is de proceskostenvergoeding in zijn algemeenheid te verlagen.
Inmiddels heb ik het nieuwsbericht vier keer gelezen. Iedere keer hoop ik dat ik het gedeelte waarin de overheid de hand in eigen boezem steekt, per abuis mis. Maar nee. Het staat er echt zo. Daarmee gaat Van Rij voorbij aan het doel van de proceskostenvergoeding: de overheid dwingen een goed (primair) besluit te nemen. Indien juiste besluiten worden genomen en de WOZ-waarde tot een juist bedrag wordt vastgesteld, dan is het bezwaar ongegrond en hoeft ook geen proceskostenvergoeding te worden uitbetaald. Door de schuld bij de ‘no cure, no pay’-bureaus te leggen, wordt makkelijk gescoord. Wat men van dergelijke bureaus ook vindt, ze boeken naar het schijnt in heel veel gevallen wel resultaat voor de belastingbetaler. Misschien is het een idee om niet het symptoom te bestrijden, maar de oorzaak?
Daarnaast wordt voorbij gegaan aan het gegeven dat het mes altijd aan twee kanten snijdt. In het bestuursrecht wordt gebruik gemaakt van een forfaitaire vergoeding. In het geval van de ‘no cure, no pay’-bureaus werkt dit wellicht nadelig uit voor de overheid. Aan de andere kant zijn er ook veel procedures waarin door de belastingplichtige een veelvoud aan proceskosten wordt gemaakt. Indien de belastingplichtige in deze procedures in het gelijk wordt gesteld, krijgt hij ook slechts een forfaitaire vergoeding als doekje voor het bloeden.
Beter is het geregeld in het strafrecht. Daar komen de daadwerkelijk gemaakte kosten van rechtsbijstand in beginsel voor vergoeding in aanmerking. Eén ding is zeker: het mes snijdt dan in ieder geval aan twee kanten eerlijker!
Ik zou menen dat de besluitvorming voor de WOZ beter geregeld moet worden. Maar, als de proceskostenvergoeding in de WOZ-procedures al aan banden wordt gelegd, dan moet de Staatssecretaris ook de andere kant van de medaille beter regelen.
Informatiesoort: Column
Rubriek: Waardering onroerende zaken, Fiscaal bestuurs(proces)recht