Na enkele omzwervingen in ons mooie Europa kwam ik op de langste (en warmste) dag van het jaar weer terug in Nederland. Op reis probeer ik altijd het nieuws te volgen. Het echte wereldnieuws wel te verstaan. De verkiezingen in het VK en in Frankrijk. Wat Trump nu weer heeft uitgehaald. Het overlijden van Kohl. Belangrijke wereldzaken moet je volgen. Over Nederland lees je in het buitenland niets. Dus, weer thuis aangekomen, ga je ervoor zitten en neem je de kranten door. Nog steeds geen zicht op een kabinet. GroenLinks is helaas afgeserveerd en nu mag de Christen Unie meepraten.

Na het bekijken van alle kranten constateer ik dat nog geen woord is besteed aan ons vak, de belastingen. Er zijn natuurlijk voldoende andere problemen van even groot of groter gewicht. Het vluchtelingenprobleem, beter materiaal voor het leger, hogere salarissen in het onderwijs en in de zorg, etc., etc. Over een hervorming van het belastingstelsel die het zittende kabinet heeft laten lopen, lees ik nog niets. Dat blijft vooralsnog een verrassing. De CU kan natuurlijk om Pechtold te pesten voor zijn eerdere onaardige gedrag, herinvoering van de kerkenbelasting verlangen. Dat is wel hervormd, maar geen hervorming.

Voor het gemak verwijs ik de kabinetsonderhandelaars naar de Blauwdruk voor belastinghervorming van Caminada en Stevens in WFR 2017/532, waarin de auteurs een robuust maar eenvoudig belastingstelsel schetsen met meer evenwicht tussen de heffing van VPB en IB, een flattax tot een inkomen van € 55.000 en stroomlijning van toeslagen.

Voor een belastinghervorming is er nog een ander, misschien wel even groot probleem. Namelijk de vraag of de Belastingdienst op korte termijn allerlei hervormingen wel aan kan. Een goede uitvoering kan niet zonder automatisering en die staat al jaren onder druk van veel te ingewikkelde regelgeving. Daarnaast ging er ook regelmatig flink wat mis. Een te riante vertrekregeling, waardoor verlies aan ervaring. Uitbreiding met personeel dat boekencontroles gaat uitvoeren en zichzelf dubbel en dwars terugverdient, is grotendeels mislukt. Het wetsvoorstel Vereenvoudiging formeel verkeer met de Belastingdienst vergt te veel capaciteit en wordt teruggenomen. Over dit laatste zal overigens niemand een traan laten. En dan de internationale belastingontwijking. De verhoren van Parlementaire ondervragingscommissie Fiscale constructies hebben duidelijk gemaakt dat internationale regelgeving alle sluizen voor belastingontwijking heeft laten openstaan. Belastingadviseurs rijden bewust te veel door het oranje licht, zegt de topman van de Belastingdienst. De vraag is of dat terecht is. De wetgever is immers het eerst aan zet.

‘Belastingherziening en koopkrachtverbetering van de gewone burger hebben de hoogste prioriteit', aldus Rutte dit voorjaar. Er schijnen miljarden beschikbaar te zijn. Aan het werk ermee!