De notitie, waarnaar ik verwijs, ziet echter niet op CO2-uitstoot of het afremmen van global warming maar op een ander klimaat: het Nederlandse vestigingsklimaat. De notitie doet op zes deelterreinen aanbevelingen aan het nieuwe kabinet. Die deelterreinen zien op de noodzaak van een goed opgeleide beroepsbevolking (door extra investeringen in onderwijs, voldoende plekken op internationale scholen en behoud van de 30%-regeling), een goed leefklimaat, kennis en innovatie van wereldklasse (door het versterken van de WBSO-regeling en de innovatiebox), strategisch industriebeleid, goede en duurzame bereikbaarheid en een betrouwbare en voorspelbare overheid met stabiel beleid (door het beperken van administratieve lasten en voorspelbaar fiscaal beleid, dus geen zigzag-beleid en gejojo met tarieven, en het inzetten op internationale harmonisatie van de  winstbelastinggrondslag). Het moge duidelijk zijn dat ik de notitie hiermee zeer kort samenvat en alleen de fiscaal relevante aanbevelingen heb opgesomd.

De oproep om meer aandacht voor het Nederlandse fiscale vestigingsklimaat steun ik van harte. Het maken van duidelijke keuzes - en daarbij blijven! - is nodig om Nederland aantrekkelijk te houden voor het internationale bedrijfsleven. Hopelijk is het nieuwe kabinet bereid om hieraan te werken. Uiteraard rijst de vraag wie al die nieuwe keuzes moet gaan uitvoeren. Van een Belastingdienst die zucht onder de naweeën van de Toeslagenaffaire en waarbij regelmatig ICT-overwegingen de remmende factor zijn bij het invoeren van nieuwe regelingen, kan daarvan niet teveel worden verwacht. Alleen nieuw beleid is daarom maar de helft van de oplossing. Ook het versterken van de uitvoeringsorganisatie is essentieel.

Om die te bereiken is een andere brief die al een poosje geleden bij informateur Hamer op de mat viel, de moeite van het bespreken waard. Dit is de oproep van oud-Staatssecretaris van Financiën en SER-kroonlid Steven van Eijck die pleit voor het benoemen van een Minister voor Fiscale Zaken. Deze zou zich uitsluitend bezig moeten houden met de inkomsten van de overheid (inclusief de uitvoeringsdiensten), terwijl de Minister van Financiën in dat geval alleen nog over de uitgaven gaat. Een Minister van Fiscale Zaken benadrukt het belang van fiscaal beleid in het kabinet en kan zich volledig richten op het aansturen en verbeteren van de uitvoeringsdiensten. En natuurlijk op het rigoureus aanpakken van het toeslagenstelsel (een breed gedragen wens van de Tweede Kamer), waarvoor staatssecretaris Van Huffelen al drie opties heeft uitgewerkt. Daarom hierbij mijn oproep aan Rutte en Kaag: benoem een Minister voor Fiscale Zaken in het nieuwe kabinet en geef die de opdracht serieus werk te maken van het verbeteren van het Nederlandse vestigingsklimaat.