En wat te denken over de aflossingseis van artikel 3.119c, waarin zelfs een formule is opgenomen. Ook de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 kent onder meer in artikel 13d onleesbare bepalingen inzake het liquidatieverlies (lees bijvoorbeeld maar eens lid 4) en vlak ook artikel 4 van de Wet op belastingen van rechtsverkeer over fictieve onroerende zaken niet uit. En in artikel 3 van de Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992, dat gaat over het begrip ‘personenauto’, worden twintig afstanden – variërend van 20 cm tot 200 cm – genoemd. Er zijn ongetwijfeld veel meer moeilijk leesbare fiscale bepalingen.

Wat is nu het Moeilijkste Artikel Fiscaal (MAF)? Voor mij is dat toch genoemde formule, zeker tegen de achtergrond dat een groot aantal belastingplichtigen ermee zullen worden geconfronteerd. In art. 3.119a Wet IB 2001 is bepaald dat de eigenwoningschuld moet worden afgelost en uit artikel 3.119c kan worden afgeleid dat aan de aflossingseis is voldaan als de eigenwoningschuld niet hoger is dan de schuld die uit de formule voortvloeit. De formule luidt:

Bx = B0 [1 – ((1 + im)x – 1)/((1 + im)n – 1)]
waarbij wordt verstaan onder:
Bx: de maximale schuld op het toetsmoment;
B0: het startbedrag van de schuld;
im: de maandelijkse rentevoet;
x: het aantal verstreken gehele kalendermaanden van de looptijd;
n: de maximale looptijd van 360 maanden.

De Vakstudie Inkomstenbelasting schrijft (artikel 3.119c, aant. 2.1): "De formule is afgeleid uit de basisformule voor een maandelijkse annuïteit."

Ik vraag me af of de meeste belastingplichtigen de formule kunnen volgen en in arren moede maar op zoek gaan naar een rekenprogramma. Zou het niet meer voor de hand liggen om ‘gewoon’ uit te gaan van een lineaire aflossing (startbedrag van de schuld gedeeld door 30), ongeacht de soort hypotheek. Et voilà, zo heb je het Makkelijkste Artikel Fiscaal. MAF blijft MAF, maar wel een wereld van verschil. Toch wel maf, he. Wat is uw MAF eigenlijk?