Zouden er toch maatregelen in zitten met betrekking tot de BOR, ook al was eerder ‘toegezegd’ dat deze regeling niet vóór 2024 zou worden gewijzigd? En zou de jubelton misschien toch met terugwerkende kracht verdwijnen? Maar mijn angst was onterecht. 

Alle wijzigingen waren bekend en vooraf keurig aangekondigd. In die zin bevatte het pakket Belastingplan 2023 niets nieuws. Ik bedoel dit niet als verwijt, want dat was ook precies de bedoeling van het kabinet. Wat dit betreft heeft het kabinet woord gehouden. In de ‘fiscale beleids- en uitvoeringsagenda’ – wat een verschrikkelijk ambtelijk Haags jeukwoord trouwens – waren de plannen die met Prinsjesdag zouden worden ingediend, al bekend gemaakt; zie V-N 2022/30.3.

Mijn afdronk van de belastingplannen is wel dat het mkb het kind van de rekening is geworden. Ga maar na: afschaffing van de FOR, fikse verlaging van de zelfstandigenaftrek tot € 900 in 2027, verhoging van het 15%-tarief in de VPB naar 19% en verkorting van de mkb-schijf van € 395.000 naar € 200.000, verhoging van het aanmerkelijkbelangtarief van 26,9% naar maar liefst 31%, afschaffing van de doelmatigheidsmarge in het gebruikelijk loon voor dga’s in de loonbelasting (komt nog bij nota van wijziging), verhoging van het overdrachtsbelastingtarief voor bedrijfspanden (en andere dan eigen woningen) naar 10,4% en, in 2025, afschaffing van de BPM-vrijstelling en verhoging van de MRB voor bestelauto’s. Stuk voor stuk allemaal maatregelen die het mkb raken.

Hoewel al deze maatregelen op zich goed zijn te rechtvaardigen, is de timing ervan wel hondsberoerd. Zulke lastenverzwaringen doorvoeren in een tijd, waarin het mkb het financieel zwaar heeft door enorm gestegen energieprijzen, torenhoge inflatie, enorme personeelskrapte, hoge loonstijgingen en niet te vergeten natuurlijk de terugbetaling van de uitgestelde coronabelastingschulden vanaf oktober 2022, is onverstandig. Het dak repareert men ook als de zon schijnt.

Eén maatregel pik ik eruit, omdat ik die ronduit onrechtvaardig vind – en dan doel ik niet op de voorstellen met betrekking tot box 3, hoewel men daarvan natuurlijk ook van alles kan vinden – en dat is de voorgestelde afschaffing van de middelingsregeling. Als een tarief progressief is, en het box 1-tarief in de IB is dat, dan hoort daar een middelingsregeling bij om de hoge belasting over incidentele piekinkomens te matigen.

In 2001, bij de invoering van de Wet IB 2001, is het bijzondere tarief al gesneuveld, mede met als argument dat er een middelingsregeling is. En nu, 22 jaar later, sneuvelt ook de middelingsregeling. Maar er komt geen bijzonder tarief voor terug. Eerlijk gezegd vind ik dit niet kunnen. Het argument in de memorie van toelichting dat maar weinig belastingplichtigen gebruikmaken van de middelingsregeling, is naar mijn mening eerder een argument om de regeling te handhaven dan om hem af te schaffen. En onbekendheid met de regeling, waardoor niet veel belastingplichtigen er gebruik van maken, ook een van de genoemde argumenten, is eerder reden om met een publiciteitscampagne de regeling meer onder de aandacht van belastingplichtigen te brengen dan om hem af te schaffen.

Neen, het werkelijke argument is dat de ‘automatiseringsdeskundigen’ van de Belastingdienst deze regeling onvoldoende kunnen automatiseren, waardoor middelingsverzoeken handmatig moeten worden afgedaan en dat kost menskracht. Maar als er een argument is dat totaal niet relevant is, is het dit! Daarbij, de burger heeft die menskracht er graag voor over als hem dit belasting scheelt. Maar de computer says no en daarom moet de middelingsregeling sneuvelen. Dommer kan het niet. Hopelijk werpt zich de komende maanden een Tweede Kamerlid op om dit voorstel bij amendement terug te draaien. Voor de schamele € 175 mln. belastingopbrengst per jaar hoef je dit niet te laten.