Belanghebbende, X, verlaat Nederland in 1994 metterwoon. In 1995 richt hij het C-concern op. Sinds 1999 verblijft X in het VK. Sinds 2005 heeft hij een relatie met D, met wie hij projecten in privé ontwikkelt. D woont in Nederland. In geschil is of X in Nederland belastingplichtig is. Daarbij is ook in geschil of de inspecteur het strafdossier, dat betrekking heeft op een tegen X ingesteld strafrechtelijk onderzoek, en delen van het onderzoeksdossier, moet overleggen.

Hof 's-Hertogenbosch (V-N Vandaag 2020/1160) oordeelt, na verwijzing, dat de inspecteur niet gehouden is méér stukken uit het strafdossier te overleggen. Het hof acht de verklaring van de inspecteur, dat hij met het overleggen van een USB-stick, waarop 9148 pagina’s uit het strafdossier zijn opgenomen, alle stukken uit het strafdossier heeft overgelegd waarover hij beschikt, geloofwaardig. Ten aanzien van de stukken uit het onderzoeksdossier, 300 verhuisdozen met in beslag genomen stukken, stelt het hof vast dat deze stukken, die door twee belastingambtenaren in het kader van hun bijstand aan de FIOD zijn ingezien, tot de op de zaak betrekking hebbende stukken behoren. Dat die bijstand plaatsvond na het opleggen van de aanslag en de bezwaarbehandeling, acht het hof niet van belang. De inspecteur heeft dan in zoverre niet aan zijn verplichting voldaan om alle op de zaak betrekking hebbende stukken in te brengen. Vervolgens overweegt het hof dat aan dit verzuim geen gevolgen verbonden worden. Ten aanzien van de woonplaats volgt het hof het oordeel van Hof Arnhem-Leeuwarden: X is inwoner van Nederland. De naheffingsaanslag zoals vastgesteld door het hof blijft in stand.

De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet bestuursrecht 8:42

Algemene wet inzake rijksbelastingen 4