Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de inspecteur aannemelijk maakt dat de facturen niet zijn uitgereikt voor prestaties die aan X bv zijn verricht. Tegenover de door D bv en J bv aan X bv uitgereikte facturen hebben geen belaste prestaties gestaan.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat X het recht heeft om in het jaar van ingebruikneming de bij de aanschaf van de percelen aan hem in rekening gebrachte btw in aftrek te brengen. Aangezien X de percelen met btw heeft verkocht, is de voorbelasting volledig aftrekbaar.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat er geen sprake is van een verschoonbare termijnoverschrijding, en dat X geen recht heeft op een btw-teruggaaf. X heeft ook nergens het vertrouwen aan kunnen ontlenen dat geen bezwaar meer hoefde te worden gemaakt.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat ontwikkelingsorganisatie X geen diensten tegen vergoeding heeft verricht, en dus geen btw-ondernemer is. De projecten die X uitvoert leiden namelijk niet tot verbruik aan de zijde van BuZa.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat er geen sprake is van ROW, aangezien X zich borg heeft gesteld voor een lening die Q is aangegaan bij de bank. Q is geen vennootschap in de zin van art. 4.6 Wet IB 2001, zodat art. 3.92 lid 1 onderdeel a Wet IB 2001 niet van toepassing is.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat er geen sprake is van een verschoonbare termijnoverschrijding, en dat X dus ook geen recht heeft op een btw-teruggaaf. X heeft nergens het vertrouwen aan kunnen ontlenen dat zij geen bezwaar meer hoefde te maken.

Hof Arnhem-Leeuwarden verklaart in navolging van de rechtbank de verordeningen rioolheffing van de gemeente Menterwolde over de jaren 2013 en 2014 onverbindend wegens overschrijding van de opbrengstlimiet.

A-G Wattel is van mening dat de IB-kwalificatie van de dga als 'groot koopman' niet doorwerkt in de VPB-sfeer. Er volgt niet uit dat de heer A als de beleidsbepaler van X BV economisch eigenaar zou zijn van de onderneming en vermogensbestanddelen van X BV.

De vorming van een nieuwe landelijke regering in België is vastgelopen. Formateur De Wever heeft zijn opdracht teruggegeven aan de koning. Struikelblok in de formatie is een meerwaardebelasting op de winst bij verkoop van aandelen.

Het box 3-moeras blijkt ons steeds weer opnieuw te kunnen verrassen. Dat moeras is ruwweg op te delen in drie gedeelten: rechtspraak, wet- en regelgeving en uitvoering. Op 13 augustus jl. kwam op het snijvlak van wet- en regelgeving en uitvoering weer het nodige nieuws aan de oppervlakte. Op een Woo-verzoek over de bereidheid van banken tot gegevensaanlevering is namelijk beslist ¹. 

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat X is aan te merken als binnenlands belastingplichtige en recht heeft op aftrek ter voorkoming van dubbele belasting voor een bedrag van € 49.576 ter zake van zijn Koeweitse inkomen.

Hof Den Haag oordeelt dat ten aanzien van de bouw van de geconditioneerde schuren sprake is van bijzondere omstandigheden, in verband met een bouwverbod door de gemeente. X mag de HIR voor een bedrag van € 91.500 handhaven.

In het zogenoemde Kerst-arrest heeft de Hoge Raad geoordeeld dat er vanaf 2017 geen toereikende rechtvaardiging is voor het forfaitaire stelsel van box 3. De Hoge Raad besliste dat alleen het door belanghebbende behaalde werkelijke rendement belast mocht worden.

In de pseudowetgeving van de Hoge Raad inzake werkelijk rendement versus het box 3-forfait mag geen rekening worden gehouden met kosten. Ook komt, anders dan in het wettelijke systeem, geen vrijstelling in aanmerking. In de volgende casus heeft dat tot gevolg dat een beroep op de 6 juni-arresten feitelijk geen soelaas biedt, terwijl het werkelijke rendement van 3,83 procent op het eigen vermogen aanmerkelijk lager ligt dan het forfaitaire van 6,65 procent. Het is mijn indruk dat dit illustratief is voor de situatie bij veel belastingplichtigen. Dit is de reden waarom van de aanvankelijke euforie over de 6 juni-arresten niet veel meer over is.

Door recente jurisprudentie en wijzigingen in de bedrijfsopvolgingsfaciliteit (BOR) wijken de voorwaarden voor het toepassen van de doorschuifregelingen (DSR) voor winstgenieters in de nabije toekomst steeds meer af van de voorwaarden voor het toepassen van de DSR voor aanmerkelijkbelanghouders (ab-houders). Rudolf Bakker, docent belastingrecht en promovendus aan de Rijksuniversiteit Groningen, stelt in het Weekblad fiscaal recht dat deze afwijkingen kunnen leiden tot problemen voor de wetgever.