Belanghebbende, X, is vennoot van een VOF die te weinig omzetbelasting heeft aangegeven. Aan de VOF is in verband daarmee een naheffingsaanslag opgelegd met verzuimboete, belastingrente en vervolgingskosten. In de onderhavige procedure was in geschil of de ontvanger X terecht hoofdelijk aansprakelijk heeft gesteld voor de betaling van de naheffingsaanslag, verzuimboete, belastingrente en vervolgingskosten. Hof Arnhem-Leeuwarden verklaart het hoger beroep van X ongegrond (Hof Arnhem-Leeuwarden 12 juli 2022, V-N 2022/56.24). Het hof oordeelt dat het nog lopende beroep tegen de afwijzing van het uitstelverzoek van de VOF de aansprakelijkheid niet belet. De Leidraad Invordering geeft die mogelijkheid namelijk in geval van mogelijke schade aan de belangen van de Staat. X stelt cassatieberoep in tegen de uitspraak van het hof maar trekt dit beroep vervolgens in. Op een later moment dient hij bij het hof een verzoek in tot herziening van de uitspraak van 12 juli 2022.

Hof Arnhem-Leeuwarden wijst het verzoek van X tot herziening van de uitspraak van 12 juli 2022 af omdat uit de (nieuwe) stukken niet blijkt dat de VOF tijdens het moment van aansprakelijkstelling toch uitstel van betaling genoot. X stelt dat uit een brief van de ontvanger van 9 november 2022 blijkt dat de ontvanger in strijd met diens eerder gestelde expliciete afwijzingen van het verzoek om uitstel van betaling, aan de VOF toch uitstel van betaling heeft verleend. Een schriftelijke bevestiging daarvan heeft X echter niet overgelegd. Uit andere brieven van de ontvanger blijkt dat op het moment waarop X aansprakelijk werd gesteld aan de VOF in het geheel geen uitstel van betaling was verleend. De brief van de ontvanger van 9 november 2022 is abusievelijk aan de VOF gestuurd. Met betrekking tot de vraag of de ontvanger heeft gehandeld als ware er uitstel verleend, heeft X geen nieuwe feiten of omstandigheden gesteld.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet bestuursrecht 8:119

Invorderingswet 1990 49

Invorderingswet 1990 34

Invorderingswet 1990 25