X bv exploiteert een groothandel in alcoholische en niet-alcoholische dranken. In november 2012 slaat zij acht zendingen van goederen onder schorsing van accijns uit haar accijnsgoederenplaats uit. Zij maakt voor elke zending een elektronisch administratief document op met Zweden als land van bestemming. Na bericht uit Zweden dat de geadresseerde van de zendingen de goederen niet heeft ontvangen in zijn belastingentrepot en dat hij of iemand anders valselijk berichten van ontvangst van de goederen heeft verstuurd, legt de inspecteur een naheffingsaanslag accijns op aan X bv. X bv is het hier niet mee eens. Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat niet is voldaan aan de voorwaarde dat de accijnsgoederen naar een belastingentrepot zijn overgebracht, dat sprake is van een onttrekking aan de accijnsschorsingsregeling en dat dit als uitslag tot verbruik wordt aangemerkt. Vervolgens stelt het hof vast dat geen sprake is van onregelmatigheden tijdens het overbrengen van de accijnsgoederen omdat op het tijdstip dat de accijnsgoederen de accijnsgoederenplaats van X bv verlieten, de geadresseerde in Zweden niet over het belastingentrepot beschikte. De onregelmatigheden hebben dan plaatsgevonden in Nederland en de accijns is dan terecht van X bv nageheven, omdat zij geen tegenbewijs heeft geleverd.
Advocaat-generaal Ettema concludeert dat de regels voor het leveren van het bewijs dat een overbrenging van accijnsgoederen overeenkomstig de eisen is geëindigd, onder de werking van EG-richtlijn 92/12 en EG-richtlijn 2008/118 gelijk zijn. De A-G onderzoekt daarbij hoe het overbrengen van accijnsgoederen plaatsvond onder de werking van beide richtlijnen. Daarbij komen ook de wijzigingen in de Wet op de accijns aan de orde. De A-G adviseert de Hoge Raad het beroep in cassatie van X bv ongegrond te verklaren.
Wetsartikelen:
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Accijns en verbruiksbelastingen
Instantie: Hoge Raad (Advocaat-Generaal)
Editie: 24 mei