Belanghebbende, X, is de zoon van vader (Y). Y woont vanaf 1973 bijna 25 jaar samen met A in België. Y en A zijn niet gehuwd en ook niet geregistreerd als elkaars partner. Na het beëindigen van hun relatie sluiten zij in 1999 een alimentatieovereenkomst naar Belgisch recht. Nadat Y in 2006 is overleden, vordert A nakoming van de overeenkomst van zijn erfgenamen, waaronder X. De voorzieningenrechter van rechtbank Rotterdam beslist in 2008 dat A aanspraak heeft op een voorziening in haar levensonderhoud, ten bedrage van ruim € 46.000. In 2009 komen de erfgenamen en A overeen dat zij als afkoop van alimentatie € 232.000 aan haar zullen betalen. Hierop komt de € 46.000 in mindering. Als X in zijn aangifte IB 2009 een persoonsgebonden aftrek van ruim € 61.000 claimt voor de afkoop van de alimentatieverplichting, staat de inspecteur de aftrek niet toe.
Hof Den Haag kwalificeert de onderhoudsverplichting aan A aldus. De door Y gevoelde dringende morele verplichting tot voorziening in het onderhoud van A bij het tot stand komen van de alimentatieovereenkomst is in 1999 omgezet in een rechtens afdwingbare verplichting. Die verplichting is bij het overlijden van Y overgegaan op zijn erven. Dit leidt er toe dat het aan het jaar 2009 toerekenbare deel van de periodieke uitkering als een in rechte vorderbare periodieke uitkering kan worden aangemerkt, die berust op een dringende morele verplichting tot voorziening in het levensonderhoud, aldus het hof. Omdat de onderhoudsverplichting de vermogenspositie van X raakt voor het aandeel dat hem aangaat, is voor dat deel sprake van een op X drukkende verplichting. Een bedrag van € 15.000 geldt als persoonsgebonden aftrek voor het jaar 2009. Het hof verklaart het hoger beroep van X gegrond.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 6.3