Belanghebbende, de fiscale eenheid X Holding bv cs (hierna X bv), verricht voor de btw zowel belaste makelaars- als vrijgestelde assurantieactiviteiten. De omzetverhouding is respectievelijk 58% en 42%. In 2004 is een nieuw bedrijfspand in gebruik genomen. In het pand werken negen mensen. Vijf van hen verrichten makelaarswerk in kamers met een totale oppervlakte van 147 m². Eén medewerker verricht assurantiewerk in een kamer van 16 m². De overige medewerkers verrichten algemeen ondersteunend werk. In geschil is of de aftrek van voorbelasting inzake het pand moet worden bepaald op basis van de omzetverhouding c.q. pro rata-methode (standpunt inspecteur) of op basis van het werkelijke gebruik (standpunt X bv). Rechtbank Arnhem stelt de inspecteur in het gelijk. Volgens Hof Arnhem mag X bv voor de werkkamers aansluiten bij het werkelijke gebruik en voor de overige m² bij de omzetverhouding. De Staatssecretaris van Financiën gaat in cassatie. De Hoge Raad oordeelt dat wil er plaats zijn voor het bezigen van de maatstaf van het werkelijke gebruik, het werkelijke gebruik van het goed als geheel in aanmerking moet worden genomen. Het hof is dus van een onjuiste rechtsopvatting uitgegaan. Voor het hof heeft X bv met betrekking tot de gemengd gebruikte ruimten geen gegevens gesteld of aangeleverd op grond waarvan het werkelijke gebruik objectief en nauwkeurig kan worden bepaald. X bv voldoet dus niet aan de op haar rustende bewijslast. Met de vaststelling dat 147 m², dat als geheel 360 m² beslaat, wordt gebruikt voor belaste makelaarsactiviteiten, blijkt niet in hoeverre het gebruik van het kantoorgedeelte als geheel, in werkelijkheid afwijkt van het op basis van de pro rata-methode aangenomen gebruik. De hoogte van de toegestane aftrek moet dus worden bepaald met behulp van de pro rata-methode. De uitspraak van de rechtbank wordt bevestigd.
Wetsartikelen:
Wet op de omzetbelasting 1968 15