X is belastingadviseur van de internationaal bekende DJ A. Het Openbaar Ministerie stelt dat X een constructie heeft opgezet om ervoor te zorgen dat de DJ fiscaal uit Nederland emigreert zonder fiscaal inwoner van de VS te worden en dat in dat kader onjuiste aangiften over 2012 en 2013 zijn gedaan (dossier Guadalupe). De aangiften zijn ingevuld door een medewerker van de rechtspersoon waaraan X als partner feitelijk leiding geeft. In de C-aangifte over 2013 is ten onrechte de landcode “XXX” ingevuld, wat zou betekenen dat het land waarheen hij is geëmigreerd niet voorkomt op de landenlijst van de Belastingdienst. Op basis van zijn feitelijke verblijfdagen is de DJ later door de VS aangemerkt als fiscaal inwoner aldaar.

Rechtbank Rotterdam spreekt X vrij van het door hem mede doen plegen van de onjuiste aangiften omdat de zaak tegen de DJ is geseponeerd wegens gebrek aan bewijs. X heeft wel feitelijk leiding gegeven aan het medeplegen van valsheid in geschrift met betrekking tot de aangifte over 2013. X heeft namelijk zelf verklaard dat hij betrokken was bij de aangiften van de DJ en dus moet hebben geweten dat zijn medeverdachte rommelde met de adviezen. Er is dus geen pleitbaar standpunt. Ten aanzien van het bewezenverklaarde wordt echter geen straf of maatregel opgelegd. De bewezenverklaring komt namelijk van het meest subsidiair ten laste gelegde feit en ziet enkel op 2013. Bovendien is de redelijke termijn ruim overschreden, is X na het plegen van het bewezen verklaarde feit (ruim tien jaar geleden) niet opnieuw met politie en justitie in aanraking gekomen en is hij alleen vervolgd ondanks dat diverse andere personen in meer of mindere mate laakbaar en mogelijk ook strafbaar hebben gehandeld.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wetboek van Strafrecht 225

Wetboek van Strafrecht 9a

Algemene wet inzake rijksbelastingen 69

Algemene wet inzake rijksbelastingen 4