Aan belanghebbende, X, is een bedrag van € 11,80 in rekening gebracht in verband met de aanvraag van een afschrift van een geboorteakte. Grondslag voor het in rekening gebrachte bedrag is het Legesbesluit akten burgerlijke stand dat is gebaseerd op de Wet rechten burgerlijke stand. X is het niet eens met de legesheffing omdat daarvoor volgens hem het individualiseerbaar belang ontbreekt en de gemeentelijke verordening tarieventabel waarop de leges is gebaseerd onverbindend is. Rechtbank Limburg wijst het beroep van X af en oordeelt dat de Wet rechten burgerlijke stand een zelfstandige grondslag verschaft aan gemeenten voor het heffen van leges voor het verstrekken van een afschrift van een geboorteakte.

Hof ‘s-Hertogenbosch acht zich niet bevoegd om kennis te nemen van geschil over de leges voor de aanvraag van een geboorteakte. Het hof oordeelt dat het recht als bedoeld in art. 2 van de Wet rechten burgerlijke stand niet een ingevolge de belastingwet genomen besluit is omdat de wet noch het Legesbesluit als belastingwet is aan te merken in de zin van art. 1 AWR. Bij of krachtens de Wet rechten burgerlijke stand is evenmin hoofdstuk V van de AWR van toepassing verklaard. Het recht als bedoeld in art. 2 van de Wet rechten burgerlijke stand is ook niet aangeduid als een gemeentelijke belasting, zodat art. 231 Gemeentewet in dit geval toepassing mist. Het besluit van de heffingsambtenaar waarbij aan X € 11,80 in rekening is gebracht is niet een voor bezwaar vatbare beschikking als bedoeld in art. 26 AWR. De rechtbank heeft op het beroep van X kennelijk als algemene bestuursrechter uitspraak gedaan. Derhalve kan tegen de beslissing van de rechtbank geen hoger beroep bij de belastingkamer van het hof worden ingesteld. Het Hof verklaart zich onbevoegd en draagt de griffier op het hoger beroepschrift door te zenden naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet inzake rijksbelastingen 26