X komt in bezwaar tegen twee beschikkingen aanmaningskosten van € 7. De ontvanger verklaart het bezwaar gegrond, stelt de aanmaningskosten op nihil en kent X een bezwaarkostenvergoeding toe van € 63,50.
Hof Amsterdam oordeelt in navolging van de rechtbank dat de ontvanger onnodig een bezwaarkostenvergoeding aan X heeft toegekend. Daarmee faalt de stelling van X over de te lage wegingsfactor die de ontvanger gehanteerd zou hebben. Nu het verzoek van X om uitstel van betaling na het verstrijken van de betalingstermijn is ontvangen, heeft de ontvanger terecht aanmaningen verstuurd. De aanmaningskosten zijn dus ook terecht in rekening gebracht. De ontvanger heeft het standpunt ingenomen dat vanwege het verbod op reformatio in peius de vermindering van de vervolgingskosten en de bezwaarkostenvergoeding in stand moeten blijven. Rechtbank en hof stemmen hiermee in.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 7:3
Algemene wet bestuursrecht 7:12
Algemene wet bestuursrecht 7:11
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Fiscaal bestuurs(proces)recht
Instantie: Hof Amsterdam
Editie: 17 december