X beschikt over een bankrekening in Zwitserland bij UBS, die zij nooit heeft vermeld in haar aangiften IB. In februari 2014 is het tegoed overgeboekt naar een andere Zwitserse bank. De gemachtigde van X meldt op 30 juni 2016 in een e-mail aan de inspecteur dat X over buitenlands vermogen beschikt. De inspecteur legt vervolgens IB/PVV-navorderingsaanslagen met boetes op aan X. In geschil is of terecht boetes zijn opgelegd en of X gebruik kan maken van de inkeerregeling. Volgens de inspecteur had X door de grote media-aandacht voor het groepsverzoek van de Belastingdienst aan de UBS er rekening mee moeten houden dat de Belastingdienst op de hoogte zou raken van de bankrekening.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat er sprake is van een vrijwillige verbetering en dat X een beroep kan doen op de inkeerregeling. Het hof overweegt daarbij dat het niet aannemelijk is dat de inspecteur door de brief van 23 juli 2015 (het groepsverzoek) aan de Zwitserse autoriteiten op de hoogte zou raken van de bankrekening van X bij UBS. X had zijn bankrekening bij UBS op dat moment namelijk al opgezegd. De inspecteur heeft zijn stelling dat UBS op grond van het groepsverzoek ook gegevens zou verstrekken van (voormalige) bankrekeninghouders, die formeel niet onder het groepsverzoek vallen, niet onderbouwd. Ook maakt de inspecteur niet aannemelijk dat er vóór 30 juni 2016 (de datum van inkeer) voor X concrete aanwijzingen waren dat de Belastingdienst een nader onderzoek zou instellen. Volgens het hof wist de inspecteur op het moment van inkeer niet dat X tot februari 2014 een bankrekening bij UBS had aangehouden. Ook bestond op dat moment de serieuze mogelijkheid dat de bankrekening bij UBS niet zou worden achterhaald of in verband zou worden gebracht met X. De boeten voor de jaren 2005 tot en met 2013 worden gehandhaafd en de boete voor 2014 wordt vernietigd.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet bestuursrecht 67n