Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat X de aan zijn bv verstrekte lening niet kan afwaarderen ten laste van zijn inkomen. Ten tijde van het verstrekken van de lening leed de bv namelijk reeds structureel verlies.

Hof Amsterdam beslist dat bij de beoordeling van de premieplicht van een Rijnvarende moet worden uitgegaan van wat hierover in de A1-verklaring is bepaald.

Hof Den Haag oordeelt dat de inspecteur terecht de helft van de dividenduitkeringen bij X in aanmerking heeft genomen. X heeft namelijk niet de vereiste aangifte gedaan door geen box 3-inkomen aan te geven, terwijl zij wel over vermogen beschikt. De Hoge Raad oordeelt dat de middelen of klachten niet tot cassatie kunnen leiden (art. 81 Wet RO).

Rechtbank Den Haag oordeelt dat de inspecteur over een nieuw feit beschikt, zijnde het resultaat van het FIOD-onderzoek in november 2016. Bij de voordien geregelde aanslagen hoefde de inspecteur niet te twijfelen aan de juistheid van de aangiften.

Hof Amsterdam oordeelt dat X recht heeft op een hogere immateriëleschadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn. Ook de proceskostenvergoeding wordt door het hof verhoogd. De Hoge Raad oordeelt dat de middelen of klachten niet tot cassatie kunnen leiden (art. 81 Wet RO).

Hof Den Haag bevestigt dat geen sprake is van schade aan de ingevoerde personenauto's die tot een hogere waardevermindering dan 72% van de gecalculeerde herstelkosten moet leiden. Na de terugwijzing stelde X bv vergeefs dat de BPM-regelgeving in strijd is met het EU-recht. De Hoge Raad oordeelt dat de middelen of klachten niet tot cassatie kunnen leiden (art. 81 Wet RO).

Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat X zijn onderneming in 2009 heeft gestaakt en dat de werkzaamheden met betrekking tot de verhuur van het nieuwe pand niet meer omvatten dan bij normaal vermogensbeheer gebruikelijk is. De inspecteur heeft de HIR terecht laten vrijvallen.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat de kosten voor gordijnen, behang, tapijt en traplopers in het algemeen huurderslasten zijn en dat deze dus niet behoren tot de uitgaven voor monumentenpanden. Parket en tapijt, ook als dat tapijt wordt verlijmd, verschillen zo sterk van elkaar, dat het gelijkheidsbeginsel niet voorschrijft dat deze kosten gelijk moeten worden behandeld. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen (art. 80a Wet RO).

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de heffingsambtenaar met het gebruik van Taxatiewijzers de WOZ-waarde van de onroerende zaak van X niet te hoog heeft vastgesteld. De heffingsambtenaar heeft het object terecht afgebakend als niet-woning. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Den Haag oordeelt dat de heffingsambtenaar bij de waardering van het clubhuis met de waterskibaan terecht een coronakorting van 10% heeft gehanteerd. Wel heeft X alsnog recht op een immateriële schadevergoeding.

Het Gemeenschappelijk Hof oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de waarde van de onroerende zaak moet worden vastgesteld op NAf 90.000. De aankoopprijs uit 2003 kan niet worden gebruikt omdat deze in een te ver verleden tot stand is gekomen.

Hof Amsterdam matigt de eerder toegekende € 500 tot € 50. Dit vloeit voort uit het relatief geringe en puur financiële belang van € 64,30, het is een gebruikelijke en kortdurende beschikking, het is een eenvoudige zaak met reeds vele malen verworpen standaardklachten en X loopt geen risico op proceskosten.