X is een eenmanszaak die een rechtskundig adviesbureau uitoefent. Voor een boekenonderzoek over de aanvaardbaarheid van de aangiften inkomstenbelasting en BTW over de jaren 2015 en 2016 en om de administratie in te zien, probeert de inspecteur een afspraak te maken met X. X annuleert meerdere gemaakte afspraken. In 2018 stelt de inspecteur een informatiebeschikking vast wegens het niet voldoen aan de informatieverplichtingen en de algemene administratie- en bewaarplicht. In 2019 zijn naheffingsaanslagen BTW opgelegd, op basis van de in de informatiebeschikking vermelde theoretisch berekende omzetten over 2015 en 2016. Bij de berekening van deze omzetten gaat de inspecteur ervan uit dat X vijf dagen per week en zeven uur per dag actief is tegen € 1 per minuut. Tijdens de hoorzitting verklaart X dat hij meerdere bedrijfsruimtes onderverhuurt en dat hij voor locatie 1 bijvoorbeeld een marge van € 500 per maand geniet. Bij de berekening van de theoretische omzet is geen rekening gehouden met deze inkomsten uit de verhuur van onroerend goed.

Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat de inspecteur in eerste instantie ter voldoening van de op hem rustende bewijslast zijn schatting voldoende heeft gemotiveerd. X maakt niet aannemelijk dat zijn omzet lager is dan de door de inspecteur theoretisch berekende omzet. X heeft niet de gevraagde administratie overgelegd, de stellingen van X zijn niet met documenten of anderszins onderbouwd en er is sprake van tegenstrijdigheden.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet inzake rijksbelastingen 52a

Algemene wet inzake rijksbelastingen 52

Algemene wet inzake rijksbelastingen 47

Wet op de omzetbelasting 1968 34

Wet op de omzetbelasting 1968 7