X importeert gebruikte auto’s en na BPM-voldoeningen volgen diverse teruggaven met (belasting)rente. In geschil is primair de hoogte van deze AWR-rente en in het bijzonder of hierover twee keer kan worden geprocedeerd. Een rechter heeft deels namelijk eerder al beslist door aan te nemen dat de rentebeschikking al was genomen. Rechtbank Zeeland-West-Brabant stelt hierover prejudiciële vragen aan de Hoge Raad, ondanks dat het veelal om (zeer) geringe bedragen gaat.

Advocaat-Generaal IJzerman is van mening dat opnieuw bezwaar openstaat als de schriftelijke uitlating van de inspecteur over de rente afwijkt van de beslissing van de rechter. Een rechterlijke beslissing over de hoogte van de rente en een door de inspecteur genomen beschikking hierover bestaan in beginsel naast elkaar. Het bezwaar tegen de latere beschikking is dus ontvankelijk, tenzij de rechterlijke beslissing strekt tot vernietiging van de eerder genomen beschikking. Of sprake is van een rechterlijke beslissing over de belastingrente hangt af van wat in het dictum is opgenomen, in samenhang met de betreffende rechtsoverwegingen. Er hoeft dus geen exact bedrag te worden genoemd. De rechter heeft geen beslissing genomen over de belastingrente als niet alle elementen die nodig zijn voor de berekening van die rente zijn opgenomen in de uitspraak. De in artikel 30hb van de AWR neergelegde rentevoet en de op grond van artikel 30ha van de AWR geldende enkelvoudige berekening van belastingrente, voldoen niet zonder meer aan het Unierechtelijke doeltreffendheidsbeginsel. De feitenrechter moet beoordelen of de Nederlandse AWR-rente lager is dan de rente die de belastingplichtige verschuldigd zou zijn bij het lenen. Hierbij zou aangesloten kunnen worden bij de hoogte van bancaire rente op nieuwe zakelijke kredieten van minder dan € 250.000, die maandelijks wordt gepubliceerd door de Nederlandsche Bank.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet inzake rijksbelastingen 30hb

Algemene wet inzake rijksbelastingen 30ha