Belanghebbende, X, bestelt op 18 december 2003 bij een Italiaanse werf (A) een snelle motorboot. Hij koopt de boot vervolgens via de distributeur (B). Nadat X de boot heeft betaald, wil hij de boot om technische redenen niet afnemen. Besloten wordt om de koop terug te draaien. In 2005 schrijft de inspecteur aan X dat hij in verband met de verwerving van de boot een btw-aangifte moet indienen, omdat er sprake is van een intracommunautaire levering. X dient uiteindelijk een nihil-aangifte in, omdat de aanschaf van de boot niet is doorgegaan. De inspecteur legt vervolgens aan btw-naheffingsaanslag op aan X. De inspecteur baseert zich daarbij onder andere op een controlerapport dat is opgemaakt naar aanleiding van een bij B verricht boekenonderzoek. Rechtbank Haarlem oordeelt dat X als eigenaar over de boot kon beschikken en laat de naheffingsaanslag in stand. Hof Amsterdam oordeelt dat een overeenkomst tussen X en A tot stand is gekomen. Volgens het hof heeft X niet aannemelijk gemaakt dat deze overeenkomst op enig moment is ontbonden. Verder hoeft de inspecteur volgens het hof ook niet het controlerapport te overleggen, omdat de inspecteur hier niet over beschikt. Het hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.
De Hoge Raad oordeelt dat het controlerapport ook behoort tot de stukken die de inspecteur in het geding moet brengen. Volgens de Hoge Raad is een aan de inspecteur ter beschikking staand dan wel ter beschikking gestaan hebbend controlerapport, waarop hij zijn beslissing tot het opleggen van een belastingaanslag (mede) heeft gebaseerd, ook een stuk dat in het geding moet worden gebracht. De Hoge Raad overweegt hierbij dat het oordeel van het hof namelijk de mogelijkheid openlaat dat het controlerapport de inspecteur wel ter beschikking stond toen hij de aanslag regelde. De Hoge Raad verwijst de zaak naar Hof Den Haag voor een onderzoek in volle omvang.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 8:42