Hof Amsterdam oordeelt in hoger beroep dat de secretaresse van de longarts niet terugkomt op haar eerdere verklaring dat een oningevulde dieetverklaring werd ondertekend en aan de patiënt is meegegeven.
X claimt in zijn IB-aangifte aftrek van € 850 voor een energieverrijkt in combinatie met een eiwitverrijkt dieet. X heeft COPD en wordt behandeld door een longarts, die de dieetverklaring zou hebben ondertekend. Op de verklaring staat ook handgeschreven: “I.v.m. reuma valt patiënt regelmatig”. De inspecteur stelt dat de verklaring niet rechtsgeldig is, omdat bij navraag bij de secretaresse van de arts is gebleken dat de arts kennelijk op goed vertrouwen zijn handtekening heeft gezet op een nog niet ingevuld formulier. Volgens Rechtbank Noord-Holland heeft de verklaring onvoldoende bewijskracht, omdat de naam van de arts ontbreekt en onduidelijk is of de arts de inhoud ervan wel onderschrijft. In hoger beroep stelt de gemachtigde van X dat de secretaresse haar eerdere verklaring uit 2016 heeft herroepen door in een e-mail te schrijven: “X heeft een getekende dieetbevestiging van ons ontvangen (...). Bij controle door de Belastingdienst heb ik geantwoord dat dat inderdaad het geval was, maar dat dat alleen voor hem geldt en niet voor zijn vrouw”.
Hof Amsterdam oordeelt dat de secretaresse niet terugkomt op haar eerdere verklaring dat een oningevulde dieetverklaring werd ondertekend en aan de patiënt is meegegeven. Hier komt bij dat de secretaresse in een eerdere e-mail schrijft dat zij niet goed begrijpt wat de gemachtigde van X met zijn vraag bedoelt en dat zij ook niet specifiek aan haar verklaring uit 2016 refereert. Het feit dat X aan reuma lijdt, is voorts onvoldoende voor de aftrek van extra kleding. Het hoger beroep van X is ook voor het overige ongegrond. Wegens het overschrijden van de redelijke termijn – voor tweemaal beroep en tweemaal hoger beroep – krijgt X wel een immateriële schadevergoeding van € 1000 (zie HR 22 november 2019, 19/01594, V-N 2019/57.18).
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 7:15
Wet inkomstenbelasting 2001 6.17