Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de terugbetaling van aandelenkapitaal fiscaalrechtelijk een afkoop van pensioen inhoudt door de samenhang met de verrekening van de schulden van X aan Z bv. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).
A, de echtgenoot van X, houdt de aandelen in pensioen-bv Z. A en X zijn in gemeenschap van goederen gehuwd en zijn beide bestuurder van Z bv. Z bv heeft onder andere ten behoeve van X een pensioenregeling in eigen beheer getroffen. Naar aanleiding van een statutenwijziging wordt in 2011 het nominaal aandelenkapitaal afgestempeld. Z bv betaalt daarbij € 233.000 terug aan A. Deze terugbetaling is aangewend voor de aflossing van schulden van X en A aan Z bv. De inspecteur is van mening dat de terugbetaling van aandelenkapitaal door Z bv aan A impliciet meebrengt dat X en A hun pensioenaanspraken hebben prijsgegeven en legt daarom een navorderingsaanslag IB/PVV 2011 op aan X, waarbij de gehele pensioenaanspraak ineens is belast als loon uit vroegere dienstbetrekking. X is van mening dat de pensioenaanspraak op het onmiddellijk aan de afstempeling van de aandelen voorafgaande tijdstip niet voor verwezenlijking vatbaar was, omdat het vermogen van bv Z negatief was.
Hof Arnhem-Leeuwarden (V-N 2022/11.1.1) oordeelt dat de terugbetaling van aandelenkapitaal door Z bv in samenhang met de verrekening van de schulden van X aan Z bv fiscaalrechtelijk een (gedeeltelijke) afkoop van het pensioen van X inhoudt. Hierdoor was Z bv nog minder dan voorheen in staat om (volledig) te voldoen aan haar verplichtingen uit de pensioenovereenkomst van X. Ten overvloede oordeelt het hof dat de aanspraak volledig voor verwezenlijking vatbaar was. Het gelijk is aan de inspecteur. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).
Wetsartikelen:
Wet op de loonbelasting 1964 19b
Wet inkomstenbelasting 2001 3.81