Belanghebbende, X, is firmant in een vof waarvan de activiteiten bestonden uit inkoop, verkoop en reparatie van sieraden en in- en verkoop en bewerking van edele metalen. De inspecteur legt aan X (navorderings)aanslagen IB/PVV en inkomensafhankelijke bijdrage zorgverzekeringswet met boeten en naheffingsaanslagen omzetbelasting op.
De Hoge Raad bespreekt de mogelijkheden van de Belastingdienst om bij een gebrekkige administratie omkering van de bewijslast toe te passen. De inspecteur heeft ervoor gekozen geen informatiebeschikking op te leggen wegens niet-naleving van de administratie- en bewaarplicht, maar het standpunt in te nemen dat X niet de vereiste aangifte heeft gedaan. De Hoge Raad acht dit mogelijk mits de inspecteur feiten en omstandigheden aannemelijk maakt die deze conclusie rechtvaardigen. Onderdeel van zulke feiten en omstandigheden kan zijn dat de administratie zodanige gebreken en tekortkomingen bevat dat deze niet kan dienen als grondslag voor de winst- en omzetberekening. Dan is omkering van de bewijslast aan de orde, waaraan dan niet afdoet de mogelijkheid van de inspecteur om een informatiebeschikking te geven. De Hoge Raad oordeelt verder dat het hof een juiste bewijslastverdeling heeft gehanteerd met zijn oordeel dat de inspecteur, bij het bewijzen dat de administratie onbetrouwbaar is, in eerste instantie kan volstaan met een gemotiveerde schatting van de winst en omzet. Ten slotte oordeelt de Hoge Raad dat het oordeel van het hof dat een brutowinstpercentage van ten minste 75% aannemelijk is, niet in de weg hoeft te staan aan een redelijke schatting van die marge op 100%.
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 27e
Algemene wet inzake rijksbelastingen 16
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Fiscaal bestuurs(proces)recht
Instantie: Hoge Raad
Editie: 12 juli