De heer X is volgens de inspecteur rekeninghouder bij KB Lux. In geschil zijn diverse IB/VB-navorderingsaanslagen, alsmede de verhogingen en vergrijpboetes (hierna samen: boetes). Hof 's-Hertogenbosch (10 december 2010, nr. 04/01653) wijst de zaak terug naar de inspecteur en draagt deze op opnieuw uitspraken op bezwaar te doen. De Hoge Raad (14 oktober 2011, nr. 11/00335) heeft dit oordeel bevestigd. Rechtbank Zeeland-West-Brabant verklaart het beroep van X deels gegrond en X krijgt een immateriële schadevergoeding van € 10.000. X gaat in hoger beroep. In geschil is primair of het gebruik van de microfiches door de inspecteur rechtmatig is.
Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat bewijsuitsluiting niet aan de orde is ook al wisten de Nederlandse belastingautoriteiten dat de microfiches in Luxemburg waren gestolen. De schending van beginselen van een behoorlijk strafproces die in België is uitgesproken, heeft geen betrekking op X. Die schending behoefde de inspecteur dus niet te weerhouden van het gebruik van de afschriften. De inspecteur heeft voorts voldoende voortvarend gehandeld, aangezien het tijdverloop tussen de eerste en de tweede serie aanslagen minder dan zes maanden bedraagt. In bezwaar zijn de boetes gematigd met 20% wegens het overschrijden van de redelijke termijn. Er is geen reden voor een verdere matiging. Het beroep van X is ongegrond.
De Hoge Raad oordeelt dat de middelen of klachten niet tot cassatie kunnen leiden (art. 81 Wet RO).
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 16
Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden 6