Belanghebbende, X, vormt samen met haar partner een tweepersoonshuishouden en ontvangt van het Waterschap Vallei en Veluwe een aanslag zuiveringsheffing van € 172,33. Deze heffing is gebaseerd op drie vervuilingseenheden volgens het forfaitaire stelsel, waarbij voor meerpersoonshuishoudens standaard drie eenheden worden gehanteerd, ongeacht het daadwerkelijke aantal bewoners. A-G Wattel acht deze systematiek discriminerend ten opzichte van tweepersoonshuishoudens. Toch ziet hij, gelet op het beperkte financiële belang (circa € 58 per jaar), geen aanleiding voor rechterlijk ingrijpen.
De Hoge Raad oordeelt dat de ongelijke behandeling van tweepersoonshuishoudens geen verboden discriminatie oplevert. Voor de zuiveringsheffing geldt dat alle huishoudens – met uitzondering van eenpersoonshuishoudens – worden aangeslagen naar drie vervuilingseenheden. Eenpersoonshuishoudens vallen onder een afwijkend tarief van één eenheid. Volgens de Hoge Raad is het gerechtvaardigd dat de wetgever geen aparte categorie heeft gecreëerd voor tweepersoonshuishoudens, mede uit overwegingen van doelmatigheid en uitvoerbaarheid. Het gaat bovendien om een relatief gering verschil van € 58,24 per jaar, wat op doelmatigheidsgronden aanvaardbaar wordt geacht. Het voorgaande wordt niet anders nu waterschappen inmiddels digitaal toegang hebben tot de bevolkingsregistratie en inzicht kunnen krijgen in het op een adres ingeschreven aantal bewoners van een woning. De wetgever heeft namelijk ook oog gehad voor het effect op de uitvoerbaarheid en de uitvoeringskosten in geval van uitbreiding van het aantal categorieën huishoudens.
Wetsartikelen:
Instantie: Hoge Raad
Rubriek: Belastingen van lagere overheden, Europees belastingrecht
Editie: 24 maart
Informatiesoort: VN Vandaag