Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat het verzoek om vergoeding van de bezwaarkosten geen 'beschikking op aanvraag' conform art. 4:17 Awb is. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk.
Aan X zijn kosten in rekening gebracht voor een aanmaning en een dwangbevel. De bezwaren hiertegen zijn aanvankelijk (ten onrechte) niet-ontvankelijk verklaard. Ambtshalve is wel tegemoetgekomen aan de inhoudelijke bezwaren. In geschil is of X recht heeft op een dwangsom wegens het niet tijdig beslissen op het verzoek om een bezwaarkostenvergoeding. In de beroepsfase is aangeboden om € 249 als bezwaarkosten te vergoeden, wat X heeft geaccepteerd. Volgens Rechtbank Gelderland heeft X aanvullend geen recht op een dwangsom. X gaat in hoger beroep.
Hof Arnhem-Leeuwarden (V-N 2021/11.1.8) oordeelt dat het verzoek om vergoeding van de bezwaarkosten geen 'beschikking op aanvraag' conform art. 4:17 Awb is. De beslissing over de bezwaarkosten is namelijk onderdeel van de uitspraak op bezwaar, die later op dit punt is gecompleteerd (vgl. Hoge Raad 14 november 2014, 14/00760, V-N 2014/59.4). Het beroep van X is ongegrond. X gaat in cassatie, maar motiveert het beroep niet. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 4:17
Algemene wet bestuursrecht 7:15
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Fiscaal bestuurs(proces)recht
Instantie: Hoge Raad
Editie: 14 juli