De Hoge Raad oordeelt dat de gemeente geen recht heeft op extra bijdragen uit het btw-compensatiefonds. De gemeente heeft de verworven goederen voor de btw-heffing niet gebezigd in het kader van haar onderneming. Dit geldt dan ook voor de Wet BCF.
De gemeente Nissewaard brengt de btw die haar in rekening is gebracht voor de bouw van een sporthal in aftrek. De sporthal wordt verhuurd aan een basisschool. Daarnaast wordt de sporthal tegen vergoeding ter beschikking gesteld aan een sportvereniging en aan particulieren. De inspecteur heft de btw na, omdat de gemeente geen btw-ondernemer is ter zake van de terbeschikkingstelling van de sporthal aan de basisschool. De gemeente legt zich hierbij neer, maar stelt vervolgens dat zij recht heeft op extra bijdragen uit het btw-compensatiefonds voor de btw die aan haar in rekening is gebracht voor de bouw van de sporthal. De staatssecretaris gaat in cassatie.
De Hoge Raad oordeelt dat de gemeente geen recht heeft op extra bijdragen uit het btw-compensatiefonds. De Hoge Raad stelt daarbij vast dat de gemeente de verworven goederen voor de btw-heffing niet heeft gebezigd in het kader van haar onderneming en dat dat dan ook voor de Wet BCF geldt. Nu de gemeente zich er bij heeft neergelegd dat de btw-naheffingsaanslagen terecht zijn opgelegd en deze dus definitief zijn geworden, staat voor art. 3 Wet BCF ook vast dat dat de gemeente bij de terbeschikkingstelling van de sporthal aan de basisschool anders dan in het kader van haar onderneming heeft gehandeld. Er is dan geen ruimte om de materiële juistheid van de naheffingsaanslagen opnieuw te beoordelen, zoals het hof oordeelde. Verder bevestigt de Hoge Raad het oordeel van de rechtbank dat met de terbeschikkingstelling van de sporthal aan de school sprake is van een terbeschikkingstelling aan een individuele derde en niet van een prestatie aan een collectiviteit.
Wetsartikelen:
Wet op de omzetbelasting 1968 7