Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat in het midden kan blijven of de auto meer schade had. De tenaamstelling heeft namelijk plaatsgevonden op 27 augustus 2018 en de schade was méér dan één maand daarvoor al hersteld. De BPM-naheffing blijft in stand.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat gericht vrijgestelde vergoedingen en verstrekkingen geen onderdeel uitmaken van het loon voor de excessieve vertrekvergoeding.

Hof Amsterdam oordeelt in hoger beroep dat uitsluitend het bedrag van de meer verschuldigde belasting (belastingcorrectiegrens) beslissend is voor het toepassen van het correctiebeleid. Dit geldt per (navorderings)aanslag en per individuele belastingplichtige, ook als er fiscale partners zijn.

Staatssecretaris Van Oostenbruggen van Financiën heeft de nota naar aanleiding van het verslag bij het wetsvoorstel Overige fiscale maatregelen 2025 naar de Eerste Kamer gestuurd. Van Oostenbruggen gaat in op vragen over de samenloop van onderworpenheidstoetsen in de vennootschapsbelasting en Pijler 2, de voorgestelde aanpassing van de objectvrijstelling bij de buiten beschouwing blijvende vaste inrichting en de invoering van GAAR uit ATAD1 in de vennootschapsbelasting.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat het aangifteprogramma als extra service een berekening maakt van de teruggaaf onder het voorbehoud dat hieraan geen rechten kunnen worden ontleend. X beroept zich dus vergeefs op het vertrouwensbeginsel. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat Rechtbank Midden-Nederland ten onrechte heeft geoordeeld dat aan een proceskostenvergoeding niet wordt toegekomen als rechtsbijstand is verleend op ‘no cure no pay’-basis. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Rechtbank Rotterdam overweegt dat het uit het oogpunt van rechtsontwikkeling wenselijk is dat Dienst Toeslagen in hoger beroep komt tegen uitspraken waar zij het niet mee eens is.

Hof Amsterdam verklaart zowel het principale hoger beroep van X als het incidentele hoger beroep van de heffingsambtenaar gegrond voor zover het de ISV betreft.

De Staatssecretaris van Financiën keurt met toepassing van de hardheidsclausule goed, voor zover nodig, dat X BV haar jaar als bedoeld in art. 7 lid 2 Wet VPB 1969, voor 2024-2025 mag splitsen volgens art. XIV van het Eindejaarsbesluit 2023 (V-N 2024/4.2.2), zonder een overeenkomstige wijziging van het statutair vastgestelde boekjaar.