Belanghebbende, X, participeert via haar dochtervennootschap in een scheepvaart-cv om gebruik te maken van de tijdelijke willekeurige afschrijvingsfaciliteit. In het kader van het onderzoek naar de vorming van de fiscale eenheid tussen X en haar dochtervennootschap vraagt de inspecteur 415 e-mails op. X weigert inzage te geven, omdat de e-mails volgens haar belastingadviezen betreffen en inzage in de e-mails in strijd is met het informeel verschoningsrecht en het fair play-beginsel. De inspecteur geeft daarop een informatiebeschikking af. In het kader van een bespreking tussen partijen zijn uit de 415 opgevraagde e-mails 57 e-mails geselecteerd waarover in beroep wordt geprocedeerd.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant verklaart het beroep gegrond en vernietigt de informatiebeschikking nadat X op zitting alsnog inzage heeft verleend in de 57 e-mails. De rechtbank wijst het verzoek van X om toekenning van een integrale proceskostenvergoeding af, omdat het de rechtbank niet is gebleken dat de inspecteur tegen beter weten in heeft geprocedeerd of ernstig onzorgvuldig heeft gehandeld. Daarbij merkt de rechtbank op dat in de jurisprudentie nog geen duidelijkheid is over de vraag (i) of, en zo ja hoe, een belanghebbende zonder meer mag weigeren informatie te verstrekken met een beroep op het fair play-beginsel en samenhangend (ii) of, en zo ja in hoeverre en op welke wijze getoetst mag worden of sprake is van een belastingadvies. De inspecteur heeft deze rechtsvragen op een zorgvuldige wijze willen voorleggen aan de rechtbank en procedeert daarmee niet tegen beter weten in.

[Bron Uitspraak]