X BV houdt zich bezig met de productie en levering van gipsvezelplaten. In geschil is of de vrijstelling van energiebelasting en opslag duurzame energie- en klimaattransitie ook van toepassing is op het gasverbruik voor het drogen van de gipsvezelplaten. Niet in geschil is dat de vrijstelling van toepassing is op het gasverbruik voor het calcinatieproces. Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt, anders dan de rechtbank, dat het aardgasverbruik dat is toe te rekenen aan het gehele productieproces van gipsvezelplaten is vrijgesteld van energiebelasting of opslag duurzame energie- en klimaattransitie. Volgens het hof omvat het ‘vervaardigen van gips’ in art. 64 lid 4 Wbm ook het vervaardigen van producten zoals gipsvezelplaten. De staatssecretaris gaat in cassatie.
De Hoge Raad oordeelt dat het vervaardigen van gipsproducten niet is aan te merken als het ‘vervaardigen van gips’ als bedoeld in art. 64 lid 4 Wbm. Het mineralogische procedé ‘de vervaardiging van gips’ is namelijk niet gedefinieerd in de Wbm. Ook is in de totstandkomingsgeschiedenis van deze bepaling niet toegelicht wat wordt verstaan onder vervaardiging van gips. De Hoge Raad merkt daarbij op dat de wetgever er niet voor heeft gekozen om voor alle in art. 2 lid 4 onderdeel b vijfde streepje EG-Richtlijn 2003/96 (Energiebelastingrichtlijn) bedoelde mineralogische procedés een vrijstelling van energiebelasting voor verbruikt aardgas te introduceren. Volgens de Hoge Raad moet worden aangenomen dat de wetgever welbewust de vervaardiging van producten van beton, gips en cement heeft uitgesloten van de toepassing van de vrijstelling. Het beroep in cassatie van de staatssecretaris is gegrond.
Wetsartikelen:
Wet belastingen op milieugrondslag 70
Wet belastingen op milieugrondslag 64