X cv ontvangt een aanmaning tot betaling van een MRB-aanslag. Daarbij zijn aanmaningskosten in rekening gebracht. Niet meer is geschil is dat die kosten ten onrechte in rekening zijn gebracht en ook al zijn terugbetaald. In samenhang met een soortgelijke procedure in de LB-sfeer is een bezwaarkostenvergoeding toegekend van € 63,50 (wegingsfactor 0,25 x € 254). In geschil is of X cv recht heeft op een hogere vergoeding en in het bijzonder of haar gemachtigde een professionele rechtsbijstandsverlener is. Haar gemachtigde is de enige bestuurder van de beherend vennoot en hij is werknemer van X cv. Op de zitting verklaart de gemachtigde dat de betreffende rechtspersonen al sinds 2006 geen economische activiteiten meer hebben en dat er alleen nog procedures worden gevoerd over aanslagen, de invordering daarvan en rente op die aanslagen.

Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat X cv moet worden vereenzelvigd met haar gemachtigde en dat geen sprake is van door een derde verleende bijstand. Het enige doel sinds 2006 is het voeren van zoveel mogelijk procedures om proceskostenvergoedingen, dwangsommen en andere vergoedingen te incasseren. Al die vergoedingen komen uiteindelijk toe aan de gemachtigde of het kantoor dat zijn eigendom is. Ten aanzien van het griffierecht beroept X cv zich vergeefs op betalingsonmacht. Het nettoloon dat de gemachtigde van haar ontvangt is namelijk meer dan de maximale bijstandsnorm voor een alleenstaande. Het beroep van X cv is gegrond. De aanmaningskosten worden formeel alsnog verminderd tot nihil. X cv krijgt wegens het overschrijden van de redelijke termijn een immateriële schadevergoeding van € 500.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet bestuursrecht 8:41

Algemene wet bestuursrecht 8:75

Algemene wet bestuursrecht 7:15