Het Hof van Justitie EU oordeelt dat het niet in strijd met de vrijheid van dienstverrichting binnen de EU is dat Airbnb informatie moet verstrekken aan de fiscale administratie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. De regeling geldt namelijk voor alle bemiddelaars van diensten op het gebied van onroerend goed.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een besluit gepubliceerd met daarin zijn standpunt ten aanzien van de winstsplitsing van art. 15ah Wet VPB 1969 in het geval dat art. 15 lid 16 juncto art. 10a Wet VPB 1969 leidt tot een correctie van de winst van de fiscale eenheid. Meer specifiek gaat het om de situatie waarbij als gevolg van de aanwezigheid van voorvoegingsverliezen bij de schuldeiser, die samen met de schuldenaar deel uitmaakt van een fiscale eenheid, geen sprake is van compenserende heffing als bedoeld in art. 10a Wet VPB 1969.

Het kabinet heeft besloten om het rechtsherstel voor de box 3-heffing over de jaren 2017–2020 in eerste instantie alleen toe te passen op de massaal bezwaarmakers en op alle belastingplichtigen waarvan de aanslagen nog niet onherroepelijk vaststaan. Dat staat in een brief van Staatssecretaris Van Rij aan de Tweede Kamer. Voor de toepassing van het rechtsherstel is gekozen voor de forfaitaire spaarvariant.

Rechtbank Rotterdam oordeelt dat een bestuursorgaan in het kader van de ontvankelijkheidstoets niet verplicht is om enveloppen van bezwaarschriften te bewaren.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de heffingsambtenaar met het gebruik van Taxatiewijzers de WOZ-waarde van de onroerende zaak van X niet te hoog heeft vastgesteld. De heffingsambtenaar heeft het object terecht afgebakend als niet-woning. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Den Haag oordeelt dat de heffingsambtenaar bij de waardering van het clubhuis met de waterskibaan terecht een coronakorting van 10% heeft gehanteerd. Wel heeft X alsnog recht op een immateriële schadevergoeding.

Het Gemeenschappelijk Hof oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de waarde van de onroerende zaak moet worden vastgesteld op NAf 90.000. De aankoopprijs uit 2003 kan niet worden gebruikt omdat deze in een te ver verleden tot stand is gekomen.

Hof Amsterdam matigt de eerder toegekende € 500 tot € 50. Dit vloeit voort uit het relatief geringe en puur financiële belang van € 64,30, het is een gebruikelijke en kortdurende beschikking, het is een eenvoudige zaak met reeds vele malen verworpen standaardklachten en X loopt geen risico op proceskosten.