Het kabinet wil recht doen aan de uitspraak van de Hoge Raad van 24 december 2021 over box 3 en tegelijkertijd ruimte openlaten voor de complexe besluitvorming die nog moet plaatsvinden over onder andere de exacte doelgroep van het rechtsherstel en de wijze waarop het rechtsherstel plaats zal vinden. Dat schrijft staatssecretaris Van Rij van Financiën – Fiscaliteit en Belastingdienst in antwoorden op 84 feitelijke vragen van de vaste Kamercommissie voor Financiën.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt na verwijzing door de Hoge Raad dat er geen bijzondere omstandigheden zijn die X bv dwingen tot het huren van de huisvesting. Zo is met name haar stelling, dat zij destijds vergeefs zou hebben getracht om Nederlandse uitzendkrachten te werven, niet met bewijs onderbouwd. De aftrek van voorbelasting is terecht geweigerd.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt in hoger beroep dat ook als bij het opleggen van de OZB-aanslag een beperkt taxatieverslag zou zijn overgelegd, het ontbreken daarvan als gedingstuk van dermate gering belang is dat daaraan geen gevolgen worden verbonden.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op het verlaagde tarief van 2% overdrachtsbelasting voor de tweede woning, omdat niet is voldaan aan de voorwaarden voor gebruik als hoofdverblijf.

Het Kerst-arrest¹ en de juni-arresten², in combinatie met de nasleep van het besluit om niet-bezwaarmakers geen rechtsherstel te bieden (Kamerstukken II 2022/23, 32140, nr. 137), hebben de fiscale praktijk ertoe gebracht om tegen elke fiscale beschikking met een ‘gevoelde onevenredigheid’ bezwaar te maken. Op (zakelijke) social media regent het dan ook berichten met slogans als ‘bezwaar, bezwaar, bezwaar’.

De Hoge Raad oordeelt dat de klachten van X niet kunnen leiden tot vernietiging van de verwijzingsuitspraak (art. 81 lid 1 Wet RO). Ambtshalve wordt overwogen dat meer dan twee jaren zijn verstreken na het instellen van het cassatieberoep, zodat de redelijke termijn is overschreden.