Aan de heer X zijn diverse VB-navorderingsaanslagen, alsmede 100% verhogingen en vergrijpboetes (hierna samen: boetes), opgelegd. De inspecteur beschikt namelijk over informatie waaruit blijkt dat X in 1994 bankrekeningen had bij de KB Lux met een totaal saldo van ca f 250.000 (€ 113.445). Volgens Hof Amsterdam is de identificatie van X betrouwbaar. De 100% boetes zijn in beginsel passend en geboden. Matiging met 20% is evenwel nodig, omdat de schattingen zijn gebaseerd op gegevens van derden en de hoge onzekerheidsmarge. Vanwege het overschrijden van de redelijke termijn worden de boeten nog eens met 20% gematigd. De Hoge Raad (12 augustus 2011 en 25 november 2010, nrs. 10/03624 en 10/05582, V-N 2011/39.22.3 en V-N 2011/62.9) oordeelt dat het verwijzingshof alsnog moet beoordelen (i) in hoeverre de inspecteur voor elk van de jaren (1991 tot en met 2000) het bewijs heeft geleverd dat X het feit ter zake waarvan de boete is opgelegd, heeft begaan; en (ii) voor zover dat bewijs is geleverd in hoeverre elk van de opgelegde boetes gelet op de omstandigheden van het geval een passende en ook geboden sanctie voor de begane vergrijpen is. Hof 's-Gravenhage oordeelt dat de inspecteur op basis van de bij het Rekeningenproject opgedane ervaringscijfers aannemelijk maakt dat het aan opzet van X is te wijten dat in de betreffende jaren te weinig belasting is geheven. X heeft namelijk bewust bankrekeningen geopend in een land met een bankgeheim om de tegoeden en de inkomsten voor de Belastingdienst verborgen te houden. De door X verzwegen vermogens zijn voorts hoger dan de voor X geldende vrijstelling. De boetes zijn voor elk van de betrokken jaren passend en geboden. Hiertoe wordt aangesloten bij de eerdere overwegingen van Hof Amsterdam ter zake. De boetes worden aldus verlaagd tot 64%.
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 67e