X bv vraagt een reguliere bouwvergunning aan. Na eerst een legesaanslag van € 16.000 te hebben opgelegd, stelt de heffingsambtenaar van de gemeente Amsterdam vervolgens een navorderingsaanslag vast van € 172.800. In de uitspraak op bezwaar besluit de heffingsambtenaar de navorderingsaanslag te herroepen en "voor het in behandeling nemen van de aanvraag (…) een (aanvullend) legesbedrag van € 161.736,80 te heffen". X bv stelt onder meer dat de navorderingsaanslag vernietigd is en dat een nieuwe navorderingsaanslag opgelegd is waarvoor evenwel een nieuw feit ontbreekt.
De Hoge Raad volgt het oordeel van Hof Amsterdam dat de heffingsambtenaar met de ‘herroeping' heeft besloten de navorderingsaanslag te verminderen. De uitleg door het hof van de uitspraak op bezwaar geeft geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting (vgl. HR 4 april 2014, nr. 12/02324, BNB 2015/97) en kan overigens, als van feitelijke aard en niet onbegrijpelijk, in cassatie niet met vrucht worden bestreden. X bv stelt tevergeefs dat door de herroeping in de uitspraak op bezwaar de eerste navorderingsaanslag is vernietigd en vervolgens een tweede navorderingsaanslag zonder nieuw feit is opgelegd. Verder oordeelt de Hoge Raad dat de heffingsambtenaar in de uitspraak op bezwaar rekening mocht houden met de inmiddels bekend geworden aanneemsom. Nu de heffingsambtenaar bij het bepalen van de hoogte van de leges mocht uitgaan van de aanneemsom, is de raming van de bouwkosten conform NEN 2631 niet langer relevant. De Hoge Raad merkt nog op dat wanneer in gemeentelijke regelgeving bij het bepalen van de heffingsmaatstaf wordt verwezen naar NEN-normen, voor deze normen dezelfde eisen gelden voor bekendmaking als die gelden voor bijlagen (zie art. 139 lid 3 Gemeentewet). Ook dient de gemeente desgevraagd papieren afschriften van deze normen te verstrekken. .
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Belastingen van lagere overheden
Instantie: Hoge Raad
Editie: 22 juni