Hof Den Haag oordeelt dat het doorslaggevende verschil tussen X en de door haar genoemde groep EOB-medewerkers de al dan niet toegekende DV-status is. Van een ongelijke behandeling van gelijke gevallen is geen sprake.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt in hoger beroep dat bij X het in rechte te beschermen vertrouwen is gewekt dat de betalingsonmacht van de bv tijdig bekend was bij de Belastingdienst en dat dit in de weg staat aan zijn latere aansprakelijkstelling.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X de mededeling van de Belastingdienst redelijkerwijs niet zo mocht begrijpen dat daarmee ook werd bedoeld dat hij geen BTW-aangifte hoefde te doen voor de periode toen hij nog niet deelnam aan de KOR.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat de betalingen aan de afperser in de privésfeer liggen en geen kosten van zijn onderneming zijn. X stelt vergeefs dat de betalingen mede zijn gedaan om te voorkomen dat hij ernstig zou worden mishandeld.

Hof Amsterdam oordeelt dat de handelwijze van de gemachtigde van X, die in bezwaar stelselmatig niet reageert op verzoeken van de heffingsambtenaar om bewijsstukken, niet kwalificeert als misbruik van recht.

Hof Amsterdam verklaart zowel het principale hoger beroep van X als het incidentele hoger beroep van de heffingsambtenaar gegrond voor zover het de ISV betreft.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de heffingsambtenaar met het gebruik van Taxatiewijzers de WOZ-waarde van de onroerende zaak van X niet te hoog heeft vastgesteld. De heffingsambtenaar heeft het object terecht afgebakend als niet-woning. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Den Haag oordeelt dat de heffingsambtenaar bij de waardering van het clubhuis met de waterskibaan terecht een coronakorting van 10% heeft gehanteerd. Wel heeft X alsnog recht op een immateriële schadevergoeding.