Naar aanleiding van het Roemeens voorstel tot gesplitste betaling van btw heeft de vaste commissie voor Financiën de Staatssecretaris om een reactie gevraagd.

X bestrijdt de opgelegde aanslagen IB/PVV en vermogensbelasting over de jaren 1994 t/m 1998 gebaseerd op (vermeende) inkomsten uit activiteiten. Hof Amsterdam stelt vast dat X in de strafprocedure is vrijgesproken en verlaagt de aanslagen op grond van onschuldpresumptie.

Hof Amsterdam oordeelt dat de handelwijze van de gemachtigde van X, die in bezwaar stelselmatig niet reageert op verzoeken van de heffingsambtenaar om bewijsstukken, niet kwalificeert als misbruik van recht.

Hof Amsterdam verklaart zowel het principale hoger beroep van X als het incidentele hoger beroep van de heffingsambtenaar gegrond voor zover het de ISV betreft.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de heffingsambtenaar met het gebruik van Taxatiewijzers de WOZ-waarde van de onroerende zaak van X niet te hoog heeft vastgesteld. De heffingsambtenaar heeft het object terecht afgebakend als niet-woning. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Den Haag oordeelt dat de heffingsambtenaar bij de waardering van het clubhuis met de waterskibaan terecht een coronakorting van 10% heeft gehanteerd. Wel heeft X alsnog recht op een immateriële schadevergoeding.