Belanghebbende, X, is voor 50% eigenaar van een vrijstaande woonboerderij en de andere helft berust bij C en D (beiden 25%). In 2009 is er een vergunning verleend om de woonboerderij te splitsen in twee zelfstandige delen. De ene woning zou bewoond worden door X en de andere door C en D. Voor het andere deel is een huisnummer toegekend. De formele splitsing wordt echter nooit doorgevoerd. Anno 2020 is een niet-afsluitbaar deel van de woonboerderij in gebruik bij C die echter zelden aanwezig is. De rest van de woonboerderij wordt door X gebruikt. X ageert tegen de belastingaanslagen die de gemeente hem oplegt, omdat hij er al jarenlang niet meer in slaagt om deze te verhalen bij de mede-eigenaren C en D.
Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de heffingsambtenaar de aanslagen moet verdelen over de verschillende eigenaren van de woonboerderij nu X er al jarenlang niet in slaagt om de aanslagen te verhalen bij de mede-eigenaren. Het hof oordeelt dat de beleidsregels die uitgaan van één persoon die de gehele aanslag krijgt, op zichzelf bezien niet onevenredig of onrechtmatig zijn, waardoor deze niet bij de evenredigheidstoets hoeven te worden betrokken. De heffingsambtenaar is echter wel gehouden, als bezwaar- en beroepsgronden daartoe aanleiding geven, rekening te houden met de bijzondere omstandigheden waarin een belanghebbende zich bevindt. De belangenafweging van de heffingsambtenaar leidt ertoe dat X onevenredig wordt benadeeld. Dat X een groter aandeel in het eigendom van de onroerende zaak heeft, maakt nog niet dat hij daarmee meer genot heeft zoals de heffingsambtenaar veronderstelt. Volgens het hof moeten de aanslagen verdeeld worden, zodat bij de aanslagen aan X moet worden uitgegaan van een aandeel in het eigendom van 50%. Dit geldt ook voor de gebruikersaanslagen aangezien er meerdere gebruikers zijn.
Instantie: Hof 's-Hertogenbosch
Rubriek: Belastingen van lagere overheden, Fiscaal bestuurs(proces)recht
Editie: 23 augustus
Informatiesoort: VN Vandaag