Rechtbank Zeeland-West-Brabant onderzoekt of een (voormalig) firmant van een ontbonden vof zijn administratie- en informatieverplichtingen heeft geschonden. Het feit dat er geen back-up is gemaakt van de administratie is op zichzelf geen schending van de administratieplicht. Wel komt de afwezigheid van administratie wegens een computercrash voor rekening van belastingplichtige.

De Kennisgroep inkomstenbelasting niet-winst stelt dat fiscaal partnerschap in stand kan blijven als één van de partners gaat wonen in een woonvorm voor lichamelijk gehandicapten. De woonvorm van X kwalificeert als verpleeghuis of verzorgingshuis.

Advocaat-generaal Pauwels concludeert dat art. 1 lid 9 SW ook van toepassing is op een schenking onder opschortende voorwaarde die in 2008 is gedaan en waarvan de voorwaarde in 2014 is vervuld. Het verstrekken van een onzakelijke lening is echter niet aan te merken als een schenking onder opschortende voorwaarde.

De Hoge Raad oordeelt dat X tevergeefs erover klaagt dat de aangevallen uitspraak niet is ondertekend door de voorzitter en de griffier.

Hof 's-Hertogenbosch verwerpt de standpunten van X. De inspecteur wordt wel veroordeeld tot vergoeding van de wettelijke rente over de door de rechtbank aan X toegekende vergoeding van het griffierecht van € 47.

De Hoge Raad oordeelt dat het lage forfait discriminerend is. Voor het geding bij de rechtbank krijgt X bv een proceskostenvergoeding van € 209,34. Voor het geding in cassatie krijgt zij een vergoeding van € 3348.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op het verlaagde tarief van 2% overdrachtsbelasting voor de tweede woning, omdat niet is voldaan aan de voorwaarden voor gebruik als hoofdverblijf.

Het Kerst-arrest¹ en de juni-arresten², in combinatie met de nasleep van het besluit om niet-bezwaarmakers geen rechtsherstel te bieden (Kamerstukken II 2022/23, 32140, nr. 137), hebben de fiscale praktijk ertoe gebracht om tegen elke fiscale beschikking met een ‘gevoelde onevenredigheid’ bezwaar te maken. Op (zakelijke) social media regent het dan ook berichten met slogans als ‘bezwaar, bezwaar, bezwaar’.

De Hoge Raad oordeelt dat de klachten van X niet kunnen leiden tot vernietiging van de verwijzingsuitspraak (art. 81 lid 1 Wet RO). Ambtshalve wordt overwogen dat meer dan twee jaren zijn verstreken na het instellen van het cassatieberoep, zodat de redelijke termijn is overschreden.