Belanghebbende, X, is huisarts. In 1994 leent hij € 181.152 van B, om een project in Portugal mede te financieren. In 2010 vordert B terugbetaling van het bedrag. In 2012 sluiten X en B uiteindelijk een vaststellingsovereenkomst, op grond waarvan X € 170.000 betaalt aan B. X is van mening dat het bedrag van € 170.000 aftrekbaar is als verlies uit onderneming. Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat X het bedrag van € 170.000 niet ten laste van zijn winst kan brengen. Volgens de rechtbank blijkt namelijk uit de overeenkomsten die X heeft overgelegd, dat er sprake is van terugbetaling van de lening uit 1994. De rechtbank verwerpt ook de stelling van X dat er sprake was van een investering in een op te zetten medisch centrum, ter zake waarvan het verlies in 2011 definitief is geworden. Volgens de rechtbank heeft X deze stelling namelijk onvoldoende onderbouwd en geconcretiseerd.
Hof Amsterdam oordeelt dat er geen verband bestaat tussen de investering in het Portugese project en de Nederlandse huisartsenpraktijk van X. Ook maakt X niet aannemelijk dat met de investering een onderneming in Portugal zou worden gestart. Volgens het hof is er ter zake van de investering dan ook geen sprake van verplicht ondernemingsvermogen, en kan X het vermogensverlies niet ten laste van zijn inkomen brengen. Het hof acht hierbij onder andere van belang dat X verwachtte dat hij zijn geld tien dagen na de verstrekking weer terug zou krijgen en dat hij zijn schuld na 10 dagen zou aflossen. Dit wijst op een speculatieve belegging. Het hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 3.25