Belanghebbende, de heer X, exploiteert een coffeeshop op de Amsterdamse Wallen. Het bedrijfspand is in 2000 door X gekocht. X heeft destijds de hypotheek van de oude eigenaar overgenomen, zonder de bank hiervan in kennis te stellen. Ook de notaris heeft verzaakt de eigendomsoverdracht aan de bank te melden. X betaalt de rente en aflossing daarom aan de oude eigenaar, die het vervolgens aan de bank betaalt. Als de oude eigenaar echter in financiële problemen komt en het pand geveild dreigt te worden, lost X de hypotheek in één keer af. Dit mag echter niet contant. De betaling vanaf de zakelijke rekening van de coffeeshop wekt de aandacht van de inspecteur en de politie die in 2011 invallen doet. In geschil is de IB-navorderingsaanslag over 2007, waarbij de contante stortingen kort vóór de aflossing als extra (verzwegen) inkomsten van X zijn belast als resultaat uit overige werkzaamheden. Niet in geschil is dat de bewijslast is omgekeerd en verzwaard, aangezien de informatiebeschikking onherroepelijk is. Volgens Rechtbank Noord-Holland is de navordering ter grootte van de contante stortingen (€ 415.000) terecht. X gaat in hoger beroep.

Hof Amsterdam oordeelt dat X niet overtuigend aantoont dat het grootste deel van de contante stortingen afkomstig is uit het normaal belaste bedrijfsresultaat van zijn andere coffeeshop. De administratie van die coffeeshop bestaat namelijk slechts uit grootboekkaarten en bevat geen primaire stukken. Het andere deel van de contante stortingen kan ook niet afkomstig zijn uit het privévermogen van X. Volgens zijn IB-aangiften beschikte hij namelijk niet over enig contant geld. De inspecteur hoeft niet aannemelijk te maken welke concrete bron van inkomen aan de stortingen ten grondslag lag. Dit vloeit namelijk voort uit de omkering en verzwaring van de bewijslast. Het beroep van X is ongegrond.

Lees ook het thema Informatiebeschikking: stand van zaken en Navordering.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet inzake rijksbelastingen 27e

Algemene wet inzake rijksbelastingen 16